اثر قارچ میکوریز و شبه میکوریز بر میزان سبزینگی گیاهچه گندم در حضور چاودار

به منظور تاثیر کاربرد قارچ میکوریز ) glomus mossea ( و شبه میکوریز ) piriformospora indica ( بر سبزینگی گیاهچهگندم رقم پیشتاز در رقابت با چاودار ) secale cereal (، آزمایشی در سال 1401 - 1400 در گلخانه آموزشی دانشکده کشاورزی،دانشگاه بوعلی سینا انجام شد.عوامل مورد بررسی شامل چهارسطح نسبت های جایگزینی 25:75 ، 50:50 ، 75:25 ، 100:0به ترتیب گندم و چاودار با تراکم کل 8 بوته در گلدان، سه سطح تلقیح با قارچ میکوریز، شبه میکوریز و عدم تلقیح درسه تکراربود. محتوی کلروفیل a، b و کاروتنوئید با روش آرنون ارزیابی شد نتایج نشان داد که افزایش سطح تراکم علف هرز چاودار،میزان سبزینگی را در گندم کاهش داد. که این کاهش در قارچ میکوریز محسوس تر بود. بیش ترین درصد میزان کلروفیل a، b وکاروتنوئید در تیمار گندم خالص 100:0 )عدم حضور چاودار( با اعمال هر دو قارچ و کم ترین مقادیر این صفات در تیمار 25:75درصدی تراکم گندم- چاودار دیده شد. به طور کلی هردو قارچ میکوریز و پیریفورموسپورا موجب افزایش میزان کلروفیل a، b وکاروتنوئید در گندم در شرایط رقابتی شده و اثر منفی رقابت علف هرز چاودار با گندم را تا حدودی بهبود بخشیدند.