بررسی اثر الگوی کاشت و علف کش بر کنترل علف های هرز سویا

سویا با نام علمی ). glycine max l ( ، کیی از مهمترین گیاهان زراعی تابستانه در منطقه شمال خوزستان است. در سال زراعی 97 1396 ، سطح زیرکشت سویا در کشور حدود 36 / 53 هزار هکتار برآورد گردید. یکی از مشکلات افزایش سطح زیر کشت و عملکرد این محصول وجود علف های هرز می باشد که به رقابت با گیاه زراعی بر سر منابع محیطی می-پردازند. بر این اساس، تحقیق در مورد کنترل علف های هرز سویا ضروری به نظر می رسد. به همین منظور تحقیقی در سال زراعی 99 - 1398 بصورت کرت های خرد شده نواری با 16 تیمار در چهار تکرار بر پایه طرح آماری بلوک های کامل تصادفی اجرا گردید. عامل عمودی، الگوی کاشت با چهار سطح شامل: 1- فاروهای 50 سانتی متری بایک ردیف کاشت روی پشته، 2- فاروهای 50 سانتی متری بایک ردیف کاشت کف جوی. 3- فاروهای 61 سانتی متری با یک ردیف کاشت روی پشته، 4- فاروهای 61 سانتی متری با یک ردیف کاشت کف جوی، عامل افقی، علف کش نیز در چهار سطح شامل: 1- بنتازون 3 لیتر درهکتار+ هالوکسی فوپ آر متیل 1 لیتر در هکتار بصورت پس رویشی، 2- متریبوزین 600 گرم در هکتار پس از کاشت سویا، 3- کلومازون 1 لیتر در هکتار پس از کاشت سویا، 4- شاهد بدون علف هرز. پس از اعمال تیمارهای مختلف الگوی کاشت و علف کش، ارزیابی از تراکم و بیوماسعلف های هرز غالب، و توزین عملکرد دانه سویا انجام گرفت. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد که در بین الگوهای مختلف کاشت، الگوی کاشت 50 سانتی متر با کشت روی پشته، باتولید 319 / 2 تن سویا درهکتار، موثرتر بود. در بین تیمارهای مختلف علف کش، کاربرد متریبوزین 600 گرم در هکتار به صورت پس از کاشت، با 94 درصد کنترل تراکم علف های هرز، 2/ 88 درصد کنترل بیوماس علف های هرز و 375 / 2 تن درهکتار عملکرد دانه سویا برتر بود.