مروری بر روش های مکان یابی سرویس های اینترنت اشیا در محاسبات مه

در سال‌های اخیر، رایانش ابری خدمات مختلفی را از طریق اینترنت ارائه می‌کند و مراکز داده به تدریج از یک پلت فرم ابری برای استقرار بسیاری از برنامه ها استفاده می کنند. در مراکز داده ابری به طور بهینه از منابع استفاده نمی شود و مصرف بالای انرژی بیشتر به دلیل استفاده ناکارآمد از این منابع است که منجر به هزینه های عملیاتی بالامی شود. هم چنین به منظور رسیدگی به درخواست‌های روزافزون و پویا کاربران ابری، دستیابی به سطح کیفیت خدمات qos) ) بین کاربران ابری و ارائه‌دهندگان خدمات آنها ضروری است. شرکت های رایانش ابری در درجه اول از فناوری های مجازی سازی برای ارائه خدمات مقرون به صرفه استفاده می کنند که نقشی محوری در مدیریت منابع مراکز داده ایفا می کند. به منظور بهینه سازی عملکرد ابر، ماشین های مجازی (vm) باید در بین ماشین های فیزیکی (pm) قرار گیرند. فرآیند انتخاب مناسب ترین ماشین فیزیکی در مراکز داده ابری بزرگ به عنوان مکانیزم مکان یابی ماشین مجازی ( vmp) نامیده می شود. مکان یابی ماشین مجازی ممکن است به روش های مختلفی از نظر کاهش سربار پردازش مربوطه، تثبیت محیط ابری برای تبدیل شدن به یک روش بسیار درخواستی، متعادل کردن بار در بین سرور ها، مصرف انرژی و عملکرد پالایش، در رایانش ابری اعمال شود. تکنیک های مکان یابی ماشین مجازی هنوز نیازمند بهبود در محیط محاسباتی هستند. می‌شود. مساله اصلی به حداقل رساندن مصرف انرژی مرکز داده بدون به خطر انداختن عملکرد یا شکستن قراردادهای سطح خدمات(sla) است. این مقاله یک بررسی از تحقیقات فعلی انجام شده در مورد مشکل مکان‌یابی ماشین مجازی در رایانش ابری ارائه می‌دهد. بر اساس یک طرح طبقه‌بندی جدید، دسته‌بندی پیشنهادهای فعلی ارائه می‌شود و مسائل و چالش‌های شناسایی‌شده مورد بحث قرار می‌گیرند.