لزوم پایبندی به تعهدات توافقنامه پاریس 2015 در باره تغییرات اقلیمی

آب وهوا طی زمان تغییر می‌کند. بر پایه یافته‌ها، تغییر وضعیت آب وهوا درگذشته نزدیک، آهنگ صدهزار ساله دارد بدین معنا که طی400 هزار سال گذشته، دو دوره کامل تغییر داشته است. اکنون هم در بازوی بالارونده این دوره و در عصر بین یخچالی قرار داریم. اگرچه در دهه های 1940تا 1960 چنین تصور می‌شد که کره زمین به یک دوره بین یخچالی کوچک نزدیک می‎شود، اما گرمایش دهه 1970 این فرضیه را رد کرد و سیاره زمین به گرمایش خود ادامه داد. بنابراین، گرمایش اتمسفر مخصوص زمان حاضر نیست درگذشته هم این فرایند تکرار شده است، اما مسئله این‌جاست که سرعت گرمایش سیاره زمین در سال های اخیر بیشتر از قدرت سازگاری کره زمین با آن بوده است. درباره گرمایش زمین هم اگر شدت گرمایش با قدرت سازگاری زمین هماهنگ باشد، مشکلی ایجاد نمی شود، اما در دوره فعلی میزان گرمایش، بسیار بیشتر از قدرت سازگاری محیط است. با نگرش به اینکه سامانه آب وهوا سامانه‎ای بی نظم است، آثار این گرمایش چند برابر می‎شود. بدین معنا که کوچک‎ترین ورودی، سبب بیشترین خروجی می شود. برای نمونه میزان گرمایش زمین در صد سال گذشته به یک درجه نرسیده است، اما همین گرمایش اندک آثار و پیامدهای بسیار شدید و خسارت‎بار مانند امواج گرمایی مرگبار، سیلاب‎ها، خشک‏سالی‎ها و یخبندان‎های بسیار شدیدی پدید آورده است. بالا آمدن سطح اقیانوس‎ها و آتش‎سوزی جنگل‎ها و جزیره گرمایی شهرها، همه از نشانه های گرمایش یک درجه ای اتمسفر کره زمین است. از این رو، گرمایش جهانی یا تغییر اقلیم را مادرمخاطرات نامیده اند. اقلیم جهان به علت افزایش غلظت گازهای گلخانه ای در اتمسفر، در حال تغییر و گرمایش جهانی در حال وقوع است. بر بنیادگزارش هیات بین الدول تغییر اقلیم دمای سطحی زمین به دلیل انتشار گازهای گلخانه‎ای3/0 تا 6/0 درجه سلسیوس طی سده گذشته افزایش یافته و مقدار افزایش دما بین سال های 1880 تا 2012 حدود 85/0 درجه سلسیوس بوده است. بر بنیاد پیش‎بینی‎ها تا سال2100 مقدار آن 1 تا5/3 درجه سلسیوس افزایش خواهد یافت.