بررسی بهینه سازی و توانمندسازی دولت جمهوری اسلامی ایران با رویکرد حکمرانی شبکه ای

امروزه الگوی کشور‌داری و نحوه بکارگیری صحیح آن در سطح مختلف مدیریتی، برنامه ریزی و تصمیم‌گیری حائز اهیمت ویژه است. از همین روی در کشور های توسعه یافته از مدل های حکمرانی در جهت پیشبرد و توسعه فرآیند کشورداری بهره گیری می‌شود یکی از الگوی هایی که امروزه در کشرهای مترقی از آن استفاده می‌شود حکمرانی شبکه‌ای یا حاکمیت شبکه است که در عصر حاضر نمونه‌ی موفق‌تری نسبت به حکمرانی سلسله مراتبی محسوب می‌گردد، در حال حاضر در کشور ایران حکمرانی سلسله مراتبی که ساختاری عمودی از بالا به پایین و مرکز-پیرامون دارد حاکم است؛ در صورتی که حکمرانی شبکه‌‌ای دارای ساختاری افقی می‌باشد و فرایند مشارکت بخش خصوصی و جامعه مدنی کنش‌گر در کنار بخش دولتی و حاکمیتی در آن نقش کلیدی ایفا می کند در این مقاله مفاهیم و ادبیات مربوط به حکمرانی شبکه شرح داده شده و در ادامه به بررسی الگوی حال حاضر سلسله مراتبی سنتی می‌پردازد در ادامه چالش‌های پیش رو حکمرانی سلسله مراتبی شرح داده شده و از طریق بررسی الگوی توسعه آزاد راهی کشور و چرخه تولید سرمایه و فضا و همچنین نقش زیرساخت داده و شبکه ملی اطلاعات در بسط و گسترس حکمرانی شبکه‌ای پرداخته شده است و در نتیجه به طریقه بهره‌گیری از عوامل بالقوه موجود در کشور به خصوص الگوی حکمرانی منطقه‌ای سطح روستایی و اتخاذ الگوی کشورداری مناسب در جهت رهایی از تمرکزگرایی و توزیع نامتعادل منابع و امکانات که سبب رشد و توسعه نامتوزان در کشور شده، اشاره شده است.