شناسایی چالش های سیاسی قوم بلوچ در درون جغرافیای سیاسی ایران و ارائه راهکار برای شکل گیری کشورداری پایدار از منظر هم زیستی قومیت ها

کشور ایران متشکل یافته از مجموعه فرهنگ‌های متنوع و مختلف بلوچ، کرد، آذری، فارس، عرب و ... است. سکونت قومیت های ایرانی عمدتاً در مناطق مرزی و هم جوار با کشور هم زبان خود، زمینه مناسبی را برای وقوع بحران‌های قومی فراهم می آورد، قوم بلوچ یکی از اقوام ایرانی است که طی یک قرن گذشته چالش های گسترده ای را با حکومت مرکزی ایران داشته که منجر به بروز و رشد اندیشه های واگرایانه در بین این گروه قومی شده است. تحقیق حاضر با رویکرد توصیفی تحلیلی و روش نمونه گیری هدفمند بر اساس جامعه آماری متخصصین دانشگاهی آشنا به مسائل سیاسی و اقتصادی قوم بلوچ و با هدف کاربردی به بررسی عوامل اقتصادی و سیاسی موثر بر واگرایی قوم بلوچ پرداخته است. نتایج تحقیق نشان داد که در بین عوامل سیاسی پنج عامل: 1- نوع نگرش حکومت به گروه قومی بلوچ 2- موقعیت جغرافیایی (مرزی) گروه قومی بلوچ 3- شیوه سازماندهی سیاسی فضا (حکومت یکپارچه و متمرکز) بر فضای کشور ایران 4- تفاوت ایدئولوژی سیاسی و مذهبی حاکم بر کشور با گروه قومی بلوچ 5- نوع نظام سیاسی حاکم بر فضای کشور ایران بیشترین تاثیر را بر واگرایی قوم بلوچ داشته اند.