پیامد های خشک شدن کشور بر امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران

طی چند دهه گذشته درهم‌تنیدگی و هم‌افزایی فَرین‌های آب و هوایی با عوامل انسانی به بحران آب در ایران انجامیده است. در مقیاس ملی نیز طی چندین دهه گذشته برخاسته از افزایش جمعیت و به ‎تبع با گسترش فزاینده نیازهای آبی، غذایی و خدمات بوم‎شناختی همراه بوده، رویکرد ایدئولوژیک حاکمیت به خودکفایی در محصولات کشاورزی که با گسترش کشاورزی و کَندن چاه‎های عمیق بسیار بدون نظارت لازم برای آبیاری همراه شد، سدسازی در بالادست رودهایی که به تالاب‎ها سرریز می‎شوند و بازدارنده حقابه رودها شدند به خشکیدن بسیاری از تالاب‎های مهم کشور انجامیده که با نگرش به خشک‎سالی‎های پیوسته در سال های آینده ژرفا و گستره بیشتری خواهد یافت. محدودیت منابع آب کشور را درگیر اَبربحران‎های ماندگار در هم‎تنیده‎ای کرده است که دست کم برنامه‎های پیونددار با امنیت، ثبات، توسعه و رفاه سده پیش رو را پوشش خواهد داد. تداوم کشاورزی به شیوه سنتی، پرآب‌بَر و ناسازگار با جغرافیای گرم ‎وخشک ایران که به خشکیدن تالاب‎ها و فرونشست زمین انجامیده است و در آینده نزدیک مرگ بسیاری از آب‎خوان‎ها را در پی خواهد داشت قطعا امنیت ملی کشور را در دستخوش بحران خواهد کرد باید بازنگری شود. داده ها و اطلاعات مورد نیاز تحقیق به شیوه کتابخانه ای گردآوری شده و روش شناسی حاکم بر متن ماهیتی توصیفی-تحلیلی دارد. نتایج تحقیق نشان داد از آنجا که طی چند دهه گذشته دگرش‎های اقلیمی در کشور با افزایش بَسامدِ فَرین‎ها یا ناهنجارهای اقلیمیِ پیش‎بینی‎ناپذیر، همراه بوده است، در پیش گرفتن و تقویت طرح‎های آب‎خوان‎داری و آب‎خیزداری در قالب برنامه‎های توسعه‎ای، گریزناپذیر است.

the consequences of drying up the country on the national security of the islamic republic of iran.

over the past few decades, the intertwining and synergism of climate processes with human factors has led to the water crisis in iran. on the national scale, during the past several decades, arising from the increase in population and consequently with the growing demand for water, food, and ecological services, the ideological approach of the government to self-sufficiency in agricultural products, which is accompanied by the expansion of agriculture and the digging of very deep wells. without the necessary monitoring for irrigation, the construction of dams upstream of the rivers that overflow into the wetlands and inhibited the flow of the rivers has led to the drying up of many important wetlands in the country, which with the view of continuous droughts in the years the future will be deeper and wider. the limitation of water resources has involved the country in permanent super-crises that will at least cover the programs linked to security, stability, development and prosperity of the coming century. the continuation of agriculture in the traditional, water-bearing and incompatible way with the hot and dry geography of iran, which has led to the drying up of wetlands and subsidence of the land and will lead to the death of many aquifers in the near future, will definitely threaten the national security of the country. the crisis will have to be revised. the data and information needed for the research were collected in a library manner and the methodology governing the text is descriptive-analytical in nature. the results of the research showed that since the climate changes in the country during the past few decades have been accompanied by an increase in the frequency of extremes or unpredictable climate anomalies, it is necessary to take forward and strengthen water management plans and watershed management is inevitable in the form of development programs.