مطالعه مروری بررسی اثر به کار گیری نانو ذرات اکسید منیزیم و روی در تغییر خواص ترموفیزیکال بتن

با افزایش نگرانی‌های جهانی در باب تامین انرژی و توجه روز افزون به اثرات جانبی تولید دی‌اکسیدکربن به عنوان یکی از عوامل موثر در گرمایش زمین، اتخاذ تدابیری در بخش‌های پرمصرف انرژی که این تقاضا را کاهش دهد حیاتی به نظر می‌رسد. استفاده از افزودنی، که بتوانند نیاز به استفاده از سیمان و میزان عبوردهی گرمایی بتن را کاهش دهد یکی از کلیدهای مهم در بخش صنعت ساختمان به عنوان یکی از مصرف کننده‌های جدی انرژی است. به کار گیری نانوذرات به عنوان یک پرکننده فضای متخلخل بتن برای کاهش عبوردهی انرژی و کاهش امکان جذب آب توسط بتن به دلیل ذات آب گریزی تعدادی از این مصالح، می‌تواند یک انتخاب درست برای نیل به این هدف باشد. در استفاده از نانوذرات اکسید روی و منیزیم مطالعاتی به شکل محدود انجام شده است که در مطالعه حاضر به شکل تحلیلی مورد بحث قرار گرفته و نقایص موجود در به رسیدن یک نتیجه گیری جامع استخراج شده است. علی رغم اینکه استفاده از نانوذرات منیزیم و روی با عملکردی به ترتیب بهتر و مناسب در درصدهای ناچیز مصرف و جایگزینی سیمان، خواص ترموفیزیکال بتن را ارتقا داده‌اند اما گزارشی از اثرات افزایش بیشتر این نانوذرات در بتن در مطالعات مورد بحث دیده نمی‌شود.