تفاوت نسلی در استفاده از پیام‌رسان‌های داخلی و خارجی

پژوهش حاضر درصدد بررسی تفاوت بین والدین و فرزندان (نسل ایکس و زد) در استفاده از پیام رسان های اجتماعی داخلی و خارجی است. چارچوب نظری این پژوهش مدل ارتقا یافته پذیرش فناوری کالیسیر (2018) و از نوع کمی و روش آن پیمایشی است. جامعۀ آماری پژوهش حاضر، خانوارهای شهر تهران هستند که بر اساس آخرین سرشماری مرکز ملی آمار 3128432 خانوار است که بر اساس فرمول کوکران 352 خانوار به روش نمونه‌گیری ترکیبی (گام اول خوشه‌ای چندمرحله‌ای و گام دوم انتخاب خانوار به‌صورت تصادفی سیستماتیک) انتخاب شدند. گردآوری داده‌ها از طریق پرسش‌نامه محقق‌ساخته و پردازش داده ها با کمک نرم افزار spss در دو سطح توصیفی و استنباطی صورت گرفت. روایی این پژوهش از طریق اعتبار صوری و پایایی آن از طریق ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شده است که برای متغیرهای اصلی بیشتر از 7/0 بوده است. یافته‌های این تحقیق حاکی از آن است که تفاوت معناداری بین والدین و فرزندان از نظر استفاده از پیام‌رسان‌های داخلی و همچنین خارجی وجود دارد، به‌گونه‌ای که والدین بیشتر از فرزندان از پیام‌رسان‌های داخلی و فرزندان بیشتر از والدین از پیام‌رسان‌های خارجی استفاده می‌کنند. میانگین استفاده والدین از پیام رسان داخلی 01/4 و پیام‌رسان خارجی 76/2 و میانگین استفاده از فرزندان از پیام‌رسان داخلی 06/2 و پیام‌رسان خارجی 32/4 است. برای والدین مهم‌ترین معیار استفاده از پیام‌رسان داخلی تاثیر اجتماعی و برای فرزندان سهولت مورد انتظار بوده است.