اصول جذابیت بخشی هنری شکلی و محتوایی در رسالۀ قشیریه و الگوگیری از آن در فرهنگ رسانه‌ای نسل جدید

جملات و تعبیرات و تاویلات متصوّفه در گسترۀ تاریخ اسلام با تمام نظرات مخالفی که در بین متکلّمان، فلاسفه و فقیهان داشته، همیشه گیرایی و جذابیت خاصّ به خود را نیز دارا بوده است. پاره ای از این جذابیت ها به سبب عناصر شکلی سخن‌گفتن صوفیان بوده است؛ به‌عنوان‌مثال استفاده از عنصر آرایه های ادبی همچون جان‌بخشی و صحبت از سوی حیوانات و اشیا و بخشی دیگر مربوط به محتوای کلام صوفیان بوده است یا رواداری نهفته در امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر صوفیانه که معمولاً با ارشاد همراه بوده است نه با تکفیر و تحمیق مخاطب. پژوهش حاضر اصول جذابیت بخشی هنری را در دستینه و میراث مکتوب صوفی قرن پنجم هجری عبدالکریم قشیری به روش تحلیلی استخراج و سپس به روش توصیفی تبیین خواهد نمود و تا اینجا اگرچه یک پژوهش توسعه ای محسوب می‌شود؛ اما پس از آن با رویکرد تحقیق کاربردی عناصر شکلی و محتوایی بازیافته از این اثر را به‌عنوان الگوهایی در راهبردسازی برای ایجاد یک فرهنگ رسانه ای تاثیرگذار بر مخاطب نسل جدید تشریح می‌کند. در دورۀ جدید، رسانه ها به بازپیرایی و بازنمایی و مدرن‌سازی اسطوره های خود در کمیک ها، انیمه‎ها، پویانمایی ها و فیلم های ابرقهرمانی و حتّی در صنعت ساخت بازی‎های کاغذی، مهره ای، کارتی یا رایانه‌ای خویش همّت گماشته اند. فرضیه این جستار بر همین اساس آن است که سبک و سیاق بیانی و محتوایی صوفیانه می‎تواند در دوره حاضر نیز جذب‌کننده مخاطب نوجوان و جوان باشد.