نقش هوش مصنوعی در نظام آموزشی حوزه ارتباطات و رسانه

این مقاله پژوهشی درصدد بررسی جایگاه هوش مصنوعی در ارتقای نظام آموزش حوزه ارتباطات و رسانه است. چارچوب مفهومی این پژوهش برگرفته از نظریه آموزش شبکه‌ای‌شده بری ولمن است. این پژوهش از نوع کیفی و روش آن تحلیل مضمون است. جامعه آماری این پژوهش استادان و اعضای هیئت علمی حوزه ارتباطات آشنا با دو مقوله هوش مصنوعی و نظام آموزشی هستند که به روش نمونه‌گیری هدفمند مشارکت‌کنندگان انتخاب‌شده‌اند و تا اشباع نظری این مصاحبه ادامه یافته است. در این پژوهش برای گردآوری اطلاعات از مصاحبه عمیق نیمه‌ساختمند و برای پردازش داده‌ها از روش کدگذاری سه‌گانه کینگ (1998) استفاده شده است. قابلیت اعتماد و اطمینان بر اساس رویکرد گوبا و لینکلن بررسی شده است. یافته‌ها بیانگر این است که هوش مصنوعی در آموزش دارای محاسنی چون محتوای هوشمند، مدیریت زمان، گستره جهانی، نامکانی و ناهمزمانی، آموزش سلولی، افزایش کارایی خدمات آموزشی، خودکارسازی فرایند آموزش، معلولیت زدایی، افزایش جذابیت آموزش، گارانتی و وارنتی دائمی و دسترسی همیشگی به اطلاعات و معایبی چون شکاف زیرساختی در جهان (ناعدالتی در توزیع امکانات)، به حاشیه رفتن دانشگاه‌های نسل اول، جایگزینی آموزش مصنوعی با آموزش کهن، شغل‌های آموزشی منسوخ‌شده و چند شغله شدن ماشین هوش مصنوعی و کاهش ارتباط انسانی استاد با دانشجو است. ازجمله نقش‌های تخصصی هوش مصنوعی در گرایش‌های حوزه ارتباطات دستیار روزنامه‌نگار مصنوعی، کارگزار روابط عمومی شبیه شده، تجربه یادگیری هم‌زمان، تولید محتوای تخصصی به‌روز، شناسایی مهارت و حوزه فعالیت (گرایش حرفه‌ای)، یادگیری در بستر رسانه‌های بزرگ و حضور شبیه‌سازی‌شده در رسانه‌های جهان از مزیت‌های هوش مصنوعی در آینده رشته ارتباطات است.

the role of artificial intelligence in the education system of the communications and media field

this research article seeks to explore the role of artificial intelligence in enhancing the education system within the communications and media field. the conceptual framework of this research is based on barry wellman’s networked learning theory. the study is qualitative, utilizing content analysis as its method. the statistical population for this research includes professors and faculty members in the communications field who are familiar with artificial intelligence and the educational system. they were chosen as participants through purposeful sampling, and interviews were conducted until theoretical saturation was achieved. semi-structured interviews were used to collect information, and king s (1998) triple-coding method was employed for data analysis. trustworthiness and reliability were assessed following the guba and lincoln approach. the findings suggest that artificial intelligence in education offers benefits such as intelligent content, efficient time management, global reach, ubiquity and synchrony, personalized learning, improved efficiency of educational services, automation of the educational process, elimination of disabilities, enhanced attractiveness of education, permanent guarantee and warranty and access to information. however, there are also drawbacks, including an infrastructural gap globally (resulting in unfair resource distribution), the decline of first-generation universities, the potential replacement of traditional education with artificial education, the obsolescence of teaching professions, multitasking of artificial intelligence machines and a decrease in human interaction between instructors and students. among the specialized roles of artificial intelligence in the subfields of communications fields are artificial journalist assistants, simulated public relations agents, concurrent learning experience, up-to-date specialized content creation, skill and domain identification (professional orientation), learning in large media environments, and simulated presence in global media.