بررسی نوشهرگرایی در محیط زیست شهر اردبیل با استفاده از تحلیل سوآت و ماتریس برنامه ‌ریزی استراتژیک کمّی

یکی از اصول نوشهرگرایی، بهره‌‌وری سبز از منابع شهری خصوصاً آب و انرژی آن است. در این راستا با بررسی عوامل درونی و خارجی موثر بر شهر اردبیل، گزینه‌‌های استراتژیک مناسب را مورد بررسی قرار داده و از منظر نوشهرگرایی به تحلیل عوامل از طریق ماتریس برنامه‌ ریزی استراتژیک کمّی پرداخته و نهایتاً گزینه‌‌های بیش از میانگین نمرات جذابیت، به عنوان بهترین استراتژی‌‌های اجرایی برای مناسب‌‌سازی شهر اعلام شدند. بر طبق تجزیه تحلیل سوآت، استراتژی غالب شهر از نوع تلفیقی قوت‌‌ها و فرصت‌‌های شهری (so) است. از میان 68 استراتژی اجرایی منتخب so، برحسب نظرات 45 خبره، 5 استراتژی برتر در ماتریس qspm مورد بررسی قرار گرفت که از میان آنها 3 استراتژی اجرایی انتخاب شده نوشهرگرایی، عبارت است از: 1) ایجاد محلّه‌‌های متراکم و کاملاً درهم تنیده؛ 2) بهسازی کیفی محیط با هدف کنترل آلودگی‌‌های زیست محیطی؛ 3) بهبود بخشیدن به کیفیّت زندگی و ایجاد ایمنی برای ساکنان شهر اردبیل.