آموزش مدیریت پسماند در راستای توسعه گردشگری پایدار ( مطالعه موردی : باداب سورت ساری )

گسترش شهرها و افزایش بی رویه جمعیت آن ها، تغییر الگوی مصرف جوامع، ازدیاد سرسام آور پسماند و همچنین نبود روش های علمی و مدیریتی موثر در امر تولید، جمع آوری و دفع پسماندهای شهری، یکی از مشکلات جوامع شهری در کشورهای در حال توسعه محسوب می شود. رشد روز‌افزون جمعیت و به تبع آن افزایش تولید مواد زائد، وجود نگرانی‌های خاص در خصوص کاهش و آلوده‌شدن منابع طبیعی موجود، کارشناسان را بر آن داشته که در چند دهه اخیر موضوع مدیریت مواد زائد جامد را در صدر برنامه‌های خود قرار دهند. جداسازی و تفکیک پسماندها از یکدیگر در مبدا تولید به عنوان یکی از کارآمدترین و اقتصادی‌ترین روش‌های پردازشی امروزه در اغلب کشورهای جهان صورت می‌گیرد.از این رو برنامه ریزی ومدیریت پسماند در مناطق گردشگری ایران به ویژه استان مازندران به عنوان قطب گردشگری کشور، بسیار حائز اهمیت است؛ زیرا در صورت عدم مدیریت مطلوب پسماند، چهره مقاصد گردشگری تخریب شده و دفع گردشگر را به همراه خواهد داشت. با توجه به اهمیت موضوع، باداب سورت ( چشمه پلکانی تراورتنی بی‌نظیر در ایران ،دومین چشمه آب شور درجهان ودومین اثر طبیعی ملی ایران ) که درروستای اروست بخش چهاردانگه‌ی شهرستان ساری واقع شده است ، درنظر گرفته شد.پژوهش حاضرتحت عنوان : بررسی آموزش مدیریت پسماند در راستای توسعه گردشگری پایدار (مطالعه موردی : باداب سورت ساری) انجام پذیرفته است.برای تعیین حجم نمونه از جدول مورگان استفاه گردیده است و با توجه به تعداد 800 نفرگردشگردر منطقه در بازه زمانی شهریور تا آبان 1402، حجم نمونه 260 نفر تعیین گردیده است. روش نمونه گیری در دسترس بوده است. بررسی آماری داده ها با استفاده از نرم افزار spss نسخه 26 انجام گرفت .یافته های این تحقیق نشان داد دوره های آموزش های مدیریت پسماند بر واکنش و نگرش گردشگران ، تغییر سطح دانش و مهارت گردشگران ، تغییر رفتار گردشگران و اقدام و عمل گردشگران در حوزه پسماند دارای اثر بخشی معناداری می باشد. .یافته های این تحقیق همسو و سازگار با یافته های اکبرپور و همکاران (1402)،معمارپور (1401)،فرزاد و همکاران (1401)، شفیعی و همکاران (1400)، احمدپور (1400)، ناصر نصیر و پرورش (1399)،علیقلی زاده و همکاران (1399)، گندمی (1399)، عشرتی زرآبادی و همکاران (1398)، غریبی و همکاران (1396)، روسلی و همکاران (2023)، چن و همکاران (2022)، داتا و همکاران (2022)، جلائی و همکاران (2021) و کبیری فر و همکاران (2020) می باشد.