بررسی تاثیر عوامل اجتماعی، اقتصادی وتکنولوژی بر مدیریت ریسک ساخت و ساز

یکی از چالشها و مسائل رو به رو این است که چگونه توانایی یک شرکت ساخت و ساز، برای موثر بودن مدیریت ریسک و کمک به سازمان برای بهبود آن در طول زمان سنجیده شود. هدف اصلی پژوهش حاضر شناسایی نقش تعدیلگری قوانین و آئیین نامه ها بر رابطه بین عامل اجتماعی، اقتصادی و تکنولوژی با مدیریت ریسک ساخت و ساز میباشد. این پژوهش بر حسب روش، توصیفی و از شاخه همبستگی، به لحاظ زمانی، تک مقطعی و از نظر هدف، کاربردی است. جامعه آماری 45 شرکت پیمانکاری شهر سنندج میباشد؛ که از این تعداد 40 شرکت به عنوان نمونه(فرمول کوکران)، بصورت کاملاً تصادفی با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه های استاندارد عامل اجتماعی، عامل اقتصادی، عامل تکنولوژی، قوانین و آئین نامه ها و مدیریت ریسک ساخت و ساز میباشد. جهت تعیین روایی پرسشنامه ها از روایی محتوا و روایی سازه، و برای سنجش پایایی پرسشنامه ها از روش آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی استفاده شده است. یافته های مهم پژوهش حاکی از وجود تاثیر معنادار و مثبت عامل اجتماعی(با ضریب0.34)،عامل اقتصادی(با ضریب 0.45.1)و عامل تکنولوژی(با ضریب0.62.9) بر مدیریت ریسک ساخت و ساز میباشد.همچنین نتایج مدلسازی معادلات ساختاری با نرم افزاراسمارت پی ال اس نقش تعدیلگری قوانین و آئین نامه ها را بر رابطه بین عامل اجتماعی، عامل اقتصادی، عامل تکنولوژی با مدیریت ریسک ساخت و ساز تایید کرد.