بررسی سازوکارهای آمایش سرزمین در حقوق محیط زیست ایران

هدف آمایش سرزمین برنامه ریزی برای استفاده درست از قابلیت های سرزمین و منابع آن است.اگرچه آمایش سرزمین اساساً یک موضوع علم جغرافیا و مدیریت و برنامه ریزی کشوراست اما با توجه به اهمیت و کاربردی که آمایش سرزمین برای حفاظت از محیط زیست در فرایند توسعه پایدار کشور دارد و از سوی دیگر به سبب وجود الزامات و سازوکارهای قانونی موجود درخصوص آمایش سرزمین و ضرورت های انجام آن در نظام حقوقی کشوراین پژوهش به بررسی جایگاه آمایش سرزمین و سازوکارهای حقوقی آن در حقوق محیط زیست ایران پرداخته است.با بررسی و مطالعه موضوع نقش وکاربردهای آمایش سرزمین در حفاظت از محیط زیست این نتیجه حاصل شدکه آمایش سرزمین باتهیه برنامه هاوالگوهای مناسب و منطقی بهره برداری ازسرزمین درفرایند توسعه پایدار، می تواند به حفاظت بهتراز محیطزیست کمک کند و به عنوان یکی ازابزارهای حقوق محیط زیست به استفاده بهتر از زمین و منابع طبیعی آن کمک شایانی بنماید. همچنین مشخص شد که قوانین و مقررات متعددی از قبیل اصول قانون اساسی، قوانین برنامه های توسعه و سایر مصوبات دولتی مانند ضوابط ملی آمایش سرزمین، ... در زمینه آمایش سرزمین در نظام حقوقی کشور و به طور مشخص حقوق محیط زیست ایران وضع شده است.