بررسی کارایی روش مارگالف در پایش زیستی رودخانه ها مطالعه موردی (رودخانه بالیقلو چای و رودخانه تنگستان)

بخش اعظم آب های شیرین ایران به صورت آب های جاری در رودخانه ها جریان داشته و یکی از منابع مهم پایه برای توسعه کشور در ابعاد گوناگون می باشند. مصرف آب کشور به ویژه آب های سطحی شیرین به دلیل بالا رفتن سطح بهداشت، گسترش فعالیت های صنعتی، کشاورزی و تفریحی از یک سو رو به افزایش بوده و از سوی دیگر با ورود پساب های آلوده حاصل از فعالیت های گوناگون در معرض خطر قرار دارد. از آنجایی که تعداد منابع آبی رودخانه ای کشور محدود می باشد، لازم است بهره وری از آن و فشارهای وارده به آن با شناختی علمی و عمیق صورت پذیرد که لازمه آن پی بردن به ظرفیت این منابع و ترمیم طبیعی آن می باشداهمیت ارزیابی زیستی در بیان کیفیت رودخانه ها در دهه های اخیر در جهان جایگاه ویژه ای یافته است و مانند یک سرمایه-گذاری عظیم در کشور های آمریکایی و اروپایی هزینه هایی رادر برداشته است. در این مقاله با استقاده از روش مروری و تحلیلی به بررسی کارایی روس مارگالف در ارزیابی زیستی با نمونه های موردی پرداخته شده است .شاخص مارگالف غنای گونه ای را در ایستگاه ها مشخص می کند و بالا بودن مقدار این شاخص بهتر بودن غنا و شرایط زیستی را نشان می دهد.نتایج بدست آمده ارتباط متناسبی را بین شرایط فیزیکی و شیمیایی و شاخص های زیستی نشان داد و شاخص زیستی مارگالف به دلیل اینکه بیشترین هماهنگی را با نتایج پارامترهای فیزیکو شیمیایی داشت عنوان بهترین شاخص برای ارزیابی زیستی رودخانه ها شناخته شد.