ارزیابی عوامل کلان بر زیست‌پذیری در بافت فرسوده شهر قیدار

هدف این پژوهش ارزیابی عوامل کلان بر زیست‌پذیری در بافت فرسوده شهر قیدار می باشد. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و یک پژوهش توصیفی- تحلیلی با استفاده از داده های ثانویه است. گردآوری داده ها در دو سطح مطالعات کتابخانه ای(مقالات علمی) و میدانی(پرسشنامه) صورت پذیرفته است. جامعه آماری در این پژوهش، شامل ساکنان بافت فرسوده شهر قیدار(٤٠١١ نفر) میباشد. روش انتخاب نمونه، طبقه ای تصادفی بوده است. نحوه نمونه ی گیری آماری و حجم آماری هر طبقه به نسبت جمعیت هر محله، از فرمول کوکران استفاده و سپس تعداد نمونه به تفکیک محلات در بافت فرسوده شهر قیدار مشخص شده است. تعداد نمونه آماری بر اساس محاسبه فرمول کوکران 351 می‌باشد. برای تعیین روایی ، از روایی صوری و برای سنجش پایایی از آلفا کرونباخ استفاده و تایید شد. ساختارهای کلان در ابعاد چهارگانه و 17 شاخص(2 شاخص اجتماعی، 3 شاخص اقتصادی، 5 شاخص کالبدی و 7 شاخص زیست محیطی) دسته بندی گردیده و پرسشنامه ساکنین بافت فرسوده شهر قیدار متشکل از ٤ بعد و 52 گویه بوده است. در راستای تحلیل نتایج از نرم افزار spss و lisrel بهره برده شد. نتاج حاکی از آن بود که در میان عوامل کلان، به ترتیب اقتصادی، کالبدی، اجتماعی و زیست محیطی با بار عاملی27/1، 65/0، 28/0، 26/0 بر زیست پذیری بافت فرسوده شهر قیدار تاثیر می گذارد. همچنین از نتایج دریافت می شود که عوامل کلان اقتصادی با ضریب معنی داری 07/5 و ضریب تاثیر 27/1به میزان بیشتری مفهوم زیست پذیری شهر قیدار را تبیین نموده است. و نیز عوامل کالبدی با ضریب استاندارد شده 65/0در مرحله بعدی تاثیر قرار داشته و زیست پذیری بافت فرسوده شهر قیدار را تبیین نموده است.