مروری بر کاربرد بهینه و استفاده خردمندانه از آب در معماری سنتی ایران با نگاهی ویژه به اقلیم خشک و نیمه‌خشک

هدف از این تحقیق، بررسی و واکاوی جنبه‌های استفاده خردمندانه از آب در معماری سنتی ایران و به ویژه اقلیم خشک و نیمه‌خشک می‌باشد. از روش ترکیبی برای کسب اطلاعات استفاده شد. در بخش اول، از روش تفسیری - تاریخی استفاده شد. در بخش دوم، از مطالعه موردی جهت بررسی نمونه‌ها استفاده شد. فهرستی از کاربردهای آب در معماری سنتی تهیه و در اختیار کارشناسان قرار گرفت تا با روش تحلیل سلسله مراتبی (ahp) اقدام به اولویت‌بندی نمایند. نتایج نشان داد در مجموع 2 بعد و 15 مولفه شناسایی شدند. مشخص شد که بالاترین میزان اهمیت را مولفه رنگ و سپس طبیعت در اختیار داشته‌اند که نشانگر ذوق معمار ایرانی و علاقمندی او در ادغام جلوه‌های طبیعت بوده است. همچنین کمترین میزان اهمیت متعلق به مولفه انعظاف‌پذیری و فضای تهی بوده است که نشانگر نقش نه‌چندان مهم این دو مقوله در معماری سنتی ایرانی در زمینه کاربرد آب است.