نقش زنان در ادبیات نمایشی دوره قاجار و تاثیر ایشان در شکل‌گیری و نگهداری هنر شبیه‌خوانی در قرن 19 میلادی

نسخه های تعزیه نخستین نمونه از ادبیات نمایشی ایران به حساب می آیند زیرا نخستین متون نمایشی توسط آخوند زاده و میرزا آقا تبریزی زمانی عرضه شد که هنر شبیه خوانی کاملا همه گیر شده بود و نسخه های تعزیه در دسترس عموم قرار گرفته بود.این متون دقیقا حاصل یک رنسانسی ادبی در دوران قاجار به حساب می آیند که با خارج شدن موسیقی از حصار تحریم مذهبی ، اشعار تعزیه با موسیقی همگام و اجرا میشد. علیرغم اینکه محتوای متون تعزیه بر اساس واقعیات تاریخی شکل گرفته بود اما در دوران قاجاریان وضعیت اجتماعی ایرانیان در دوران قاجار و قرن نوزدهم نیز در ادبیات نمایشی مذهبی که همان متون تعزیه باشند بروز کرده بود که یکی از این موارد نقش زنان بوده است در این مقاله با بررسی این وضعیت به این موضوع پی خواهیم برد که زنان قاجاری در شکل گیری این هنر نقش بسزایی داشته اند.