انتقال تکنولوژی‌های نوین از دانشگاه‌ها و مراکز تحقیقاتی به صنعت در بخش انرژی

فرآیند انتقال مقوله پیچیده‌ای است که شامل مسائل قانونی، پیچیدگی‌های فنی، محاسبات مالی و بازاریابی است. در این مقاله، ابتدا فرآیند عمومی انتقال تکنولوژی‌ نوین در قالب مدل‌ها و فرآیندهای مختلفی همچون دانشگاهها، موسسات تحقیقاتی، بنگاههای اقتصادی و دولت مورد تجزیه و تحلیل قرار می‌گیرد. سپس، مراکز صنعتی هم به عنوان یک مدل جدید مطرح شده و نقش تعاملات و اثرات متقابل هر دو حوزه در فرآیند انتقال تکنولوژی بررسی می‌شود. نهایتا، کارایی هر کدام از مدل‌های ارائه شده به همراه دلایل توجیهی و معایب هر کدام مطرح می‌گردد. با توجه به اینکه هر فرآیند انتقال تکنولوژی دارای اجزایی است که در موفقیت آن نقش اساسی دارد، توجه به تمام جوانب این امر یک ضرورت به حساب می‌آید. این ابزارهای کلیدی عبارتند از: تولیدکننده، خریدار، سرمایه‌گذار و کارآفرین عرصه‌ی تکنولوژی‌های نوین که به همراه پایشی که از محیط انجام می‌گیرد، کارایی و اثربخشی فرآیند انتقال تکنولوژی در بخش انرژی را رقم خواهد زد و این امر منجر به ارائه‌ی مدلی جامع در این زمینه می‌گردد.