نمودعناصر و آرایه های معماری سنتی مازندران در صنعت چوتاشی

اهمیت هنرچوتاشی در معماری سنتی مازندران به دیرینگی استفاده از چوب در این زاد بوم است، که از پی و ستون تا دیوار، در، پنجره و تزئینات ساختمان را در بر می گیرد. کاربرد چوب بعلاوه چوتاشی در معماری سنتی مازندران بسیار با اهمیت است، زیرا چوب ماده اولیه و در دسترس مازندران بوده که از قدمت استفاده آن منابع معتبری وجود دارد. در این نگارش روش پژوهش توصیفی و با داده های گردآوری شده به روش کتابخانه ای و میدانی (مشاهده و مصاحبه) با بررسی و مطالعه بناهای چوبی، مصالح چوبی و تلفیقی در بناهای استان مازندران به چگونگی کاربرد صنعت هنر چوتاشی در معماری سنتی مازندران در گونه های مختلف پرداخته شده لذا در جلگه مازندران تعداد بیش از50 خانه مسکونی، تعداد بیش از 40 بناهای مذهبی چون مسجد، تکیه، حسینیه و سقانفار و در مناطق کوهپایه ای مازندران تعدادبیش از 30خانه مسکونی، تعدادبیش از 20 بناهای مذهبی چون مسجد، تکیه، حسینیه و سقانفار و در مجموع تعداد بیش از 140 بناهای مذهبی، آئینی، مسکونی ، مورد بررسی قرار گرفتند .با توجه به جامعه آماری بدست آمده در سه منطقه جلگه، جنگل و کوهپایه از روش کیفی در روش تحقیق استفاده گردید. یافته های پژوهش نشان می دهد :کاربرد آرایه های معماری سنتی مازندران در صنعت هنرچوتاشی در مازندران بر روی چوب آثار معماری ، شامل سطوح بیرونی و درونی به همراه مضمون های گوناگون مذهبی، اجتماعی، اسطوره ای، گیاهی، حیوانی، هندسی است. آرایه های چوتاشی شده در معماری سنتی مازندران شامل سقف (داخلی و بیرونی)، ستون، سرستون، شیرسر، نال(واشان)، دست انداز، رواق یا گرد رواق، بادبند(واوند)، شوله ور، سه کنجی، درزپوش، پلوِر، پایه ستون، نرده.