بررسی کمی و کیفی پسماند خانگی شهر تالش

رشد جمعیت و توسعه شهرنشینی و به تبع آن افزایش تولید مواد زاید جامد و انتشار آن در محیط زیست یکی از مهمترین چالش جامعه بشری است. مدیریت و برنامه ریزی مواد زاید جامد شهری بدون داشتن اطلاعات کافی و قابل اطمینان درباره نرخ پسماند تولیدی و اجزای فیزیکی آن امکان پذیر نخواهد بود. استفاده مجدد و بازیافت مواد زاید جامد شهری به علت هزینه های جمع آوری و دفن زباله شهری در زمین، یکی از مهمترین مسائل زیست محیطی محسوب می گردد. هدف از این تحقیق، بررسی کمیت و کیفیت پسماندهای تولیدی شهر تالش در سال 1402- 1401 بود که به طور تصادفی در 30 خانوار انجام گردید. داده های به دست آمده با نرم افزارهای excel وspss تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد، درصد اجزای پسماند خشک خانوار به ترتیب شامل: پلاستیک 42درصد، کاغذ و مقوا 33درصد، فلزات 10درصد، شیشه 15درصد است. با توجه به نتایج به دست آمده، پلاستیک و کاغذ و مقوا از مهم ترین انواع پسماند شهر تالش محسوب می شوند. در ضمن بر اساس این مطالعه مشخص شد که سیاست تفکیک از مبدا و بازیافت، مناسب ترین راهکار اقتصادی برای مدیریت حجم قابل توجه مواد تولیدی قابل بازیافت در این شهر می باشد.