بازآفرینی هنری از مواد دورریختنی در راستای مدیریت سبز پسماندها

تولید مواد دوریختنی‌ها، بخش مهمی از آلودگی‌های بصری و زیست محیطی را به همراه دارد و امری گریزناپذیر بوده و اثرات و پیامد مخرب فراوانی بر جای گذاشته است. جمع‌آوری دورریختنی‌ها و نابودی و دفن آن‌ها به‌طور کامل امکان‌پذیر نیست و با تحمیل هزینه‌های هنگفتی بر دولت‌ها همراه است؛ همچنین عدم ادراک صحیح، بی‌توجهی و نا آگاهی مردم و فقدان انگیزه در بازیافت دورریختنی‌ها نیز یکی از عوامل بازدارنده رفتار زیست محیطی است. مقاله حاضر با هدف توجه به هنر بازیافت و ارزش‌های نهفته در آن در راستای مدیریت سبز پسماندها و پیشرفت و توسعه فرهنگی و ترویج تفکر بازآفرینی به جای دورریختنی و نگاه دوستدار محیط‌زیستی، با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی انجام شده است. استفاده از دورریختنی‌ها به‌منظور استفاده دوباره یا بازآفرینی به‌منظور صرفه‌جویی در منابع، کاهش هزینه‌های مواد اولیه و دفع نهایی مواد باقی مانده و همچنین پیشبرد به سوی هنری نو، می‌تواند به روند توسعه فرهنگی کمک شایانی کند؛ درواقع یکی از رویکردهای حفاظت از محیط زیست، بازگرداندن مواد دورریختنی به چرخه تولید با استفاده از آثار هنری به صورت محصولی با ارزش و نو است. هنر بازیافت با خلق آثار و ارائه جدیدی از محیط و طبیعت، دیدگاهی نو و عمیق را ارائه می‌دهد و ارتباط انسان با طبیعت را بهبود بخشیده و توجه را به خطراتی که محیط زیست را تهدید می‌کند، جلب کرده و جامعه را در مسیر حل معضلات یاری می‌کند.