معرفی روش های نمونه برداری، شناسایی و تعیین میکروپلاستیک های موجود در نمونه های مختلف در محیط زیست

میکروپلاستیک‌ها در اکوسیستم‌های آبی و به‌ویژه در محیط‌های دریایی نشان‌ دهنده آلودگی‌های فزاینده هستند، بنابراین، اخیراً تعداد قابل‌توجهی از مطالعات روی میکروپلاستیک‌ها منتشر شده است. اگرچه اولین گام‌ها به سوی استانداردسازی روش‌های مورد استفاده برای تشخیص و شناسایی میکروپلاستیک‌ها در نمونه‌های محیطی برداشته شده است، مقایسه داده‌های میکروپلاستیک‌ها در حال حاضر به دلیل تنوع زیادی از روش‌های مختلف، که منجر به تولید داده‌هایی با کیفیت بسیار متفاوت می‌شود، مختل شده است. این مقاله روشی را که در حال حاضر برای ارزیابی غلظت میکروپلاستیک ها در محیط دریایی با تمرکز بر راحت ترین تکنیک ها و رویکردها استفاده می شود، مرور می کند. پس از بررسی اجمالی روش‌های نمونه‌برداری تصادفی، پردازش و نگهداری نمونه در آزمایشگاه، خواننده با تکنیک‌های کاربردی فعلی برای شناسایی و تعیین کمیت میکروپلاستیک‌ها آشنا می‌شود. مطالعه موردی بعدی بر روی میکروپلاستیک‌ها در نمونه‌های رسوبی است که با طیف‌سنجی micro-ftir اندازه‌گیری شده است. بنابراین، یک مسئله مهم در مورد تحقیقات میکروپلاستیک فعلی، تولید استانداردهایی است که امکان ارزیابی داده‌های قابل اعتماد در مورد غلظت ذرات پلاستیک میکروسکوپی و پلیمرهای درگیر را با تکنیک‌های آزمایشگاهی مانند micro-ftir را فراهم می‌کند.