ارزیابی عوامل کلیدی توسعه پایدار با نگرشی بر انرژی تجدید‌پذیر

در جهان امروزی به دلیل رشد سریع جمعیت تقاضای انرژی به طور مداوم در حال افزایش است. انرژی تجدیدپذیر انرژی تولید شده از منابعی مانند خورشید و باد است. منابع تجدیدپذیر منابعی می باشند که پایان ناپذیر، سالم، طبیعی، فراوان و مقرون به صرفه می باشند که در صورت استفاده انسان در زمان کوتاه و به صورت طبیعی دوباره جایگزین می شوند. منابع تجدیدپذیر عبارتند از نور‌خورشید، زمین گرمایی، باد، آب، جزر‌ومد، زیست توده. این منابع به دلیل اینکه محیط زیست را آلوده نمی کند به عنوان انرژی پاک یا انرژی سبز شناخته می شود، آلودگی کمتری نیز نسبت به انرژی سوخت های فسیلی، انرژی هسته‌ای، وارد می کند. یکی از بحث هایی که در دنیای امروز اهمیت بسزایی دارد مفهوم توسعه پایدار است به این معنا که از منابع معدنی به نحوی استفاده گردد که کمترین آسیب به محیط زیست وارد گردد و منابع برای نسل های آینده نیز قابل استفاده باشد. از آنجا که انرژی تجدید پذیر منابع رایگانی دارد و فقط هزینه تجهیزات تبدیل آن ها به انرژی قابل استفاده برای بشر پرداخت می شود، در صورت پیشرفت تکنولوژی می تواند به طور فزاینده سوخت های فسیلی را به رتبه های پایین تر ارتقا دهد. به خاطر نقش انرژی تجدید پذیر در توسعه پایدار مفهوم انرژی پایدار و انرژی تجدید پذیر غالبا به جای هم استفاده می‌شوند و منظور انرژی است که در طی مراحل تولید تا مصرف نیازهای فعلی را برطرف می‌کند، بدون اینکه توانایی نسل‌های آینده در تامین نیازهای خود را به خطر بیندازد.