انرژی‌های تجدیدپذیر در ایران؛ ظرفیت‌ها و فناور‌ی‌ها

ﻧﻴﺎﺯ ﮔﺴﺘﺮﺩﻩ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﻪ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺍﻧﺮژﻱ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺍﺯ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺍﺳﺎﺳﻲ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺑﺸﺮ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺗﻼﺵ ﺑﺮﺍﻱ ﺩﺳﺘﻴﺎﺑﻲ ﺑﻪ ﻳﻚ ﻣﻨﺒﻊ ﺗﻤﺎﻡ ﻧﺸﺪﻧﻲ ﺍﻧﺮژﻱ ﺍﺯ ﺁﺭﺯﻭﻫﺎﻱ ﺩﻳﺮﻳﻨﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻣﺤﺴﻮﺏ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺍﻭ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺩﺭ ﺗﺼﻮﺭﺍﺕ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﻣﻨﺒﻊ ﻧﻴﺮﻭﻳﻲ ﺑﻲ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺑﻮﺩﻩ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺯﻣﺎﻥ ﻭ ﻣﻜﺎﻥ ﺩﺭ ﺩﺳﺘﺮﺱ ﺍﻭ ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﺎﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺗﻤﺪﻥ ﺑﺸﺮﻱ، ﮔﻴﺎﻫﺎﻥ ﺑﻪ ﻭﻳﮋﻩ ﺩﺭﺧﺘﺎﻥ ﭼﻮﺏ ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯﺁﻥ ﺯﻏﺎﻝ ﺳﻨﮓ، ﻧﻔﺖ ﻭ ﮔﺎﺯ ﻭﺍﺭﺩ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﺍﻧﺮژﻱ ﺷﺪ، ﺍﻣﺎ ﺑﻪ ﺩﻻﻳﻠﻲ ﭼﻮﻥ: ﻧﻴﺎﺯ ﺭﻭﺯ ﺍﻓﺰﻭﻥ ﺑﻪ ﺍﻧﺮژﻱ، ﻣﺤﺪﻭﺩﻳﺖ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻓﺴﻴﻠﻲ ﻭ ﺁﻟﻮﺩﮔﻲ ﻫﺎﻱ ﺯﻳﺴﺖ ﻣﺤﻴﻄﻲ ﻧﺎﺷﻲ ﺍﺯ ﺳﻮﺯﺍﻧﺪﻥ ﻭ ﻣﺘﺼﺎﻋﺪ ﺷﺪﻥ ﮔﺎﺯﻫﺎﻱ ﺳﻤﻲ ﺣﺎﺻﻞ ﺍﺯﺁﻥ ﻛﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﻣﺸﻜﻼﺕ ﺗﻨﻔﺴﻲ، ﺍﻓﺰﺍﻳﺶ ﺩﻣﺎﻱ ﻫﻮﺍ ﻭ ﺗﻐﻴﻴﺮﺍﺕ ﮔﺴﺘﺮﺩﻩ ﺁﺏ ﻭ ﻫﻮﺍﻳﻲ ﻣﻲ ﮔﺮﺩﺩ ﺻﺎﺣﺒﻨﻈﺮﺍﻥ ﻭ ﻛﺎﺭﺷﻨﺎﺳﺎﻥ ﺑﺮ ﺁﻥ ﺷﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺍﻧﺮژﻱ ﻫﺎﻱ ﭘﺎﻙ ﻧﻈﻴﺮ ﺍﻧﺮژﻱ ﺧﻮﺭﺷﻴﺪﻱ، ﺑﺎﺩﻱ، ﺯﻣﻴﻦ ﮔﺮﻣﺎﻳﻲ، ﻫﻴﺪﺭﻭژﻧﻲ ﻭ... ﺑﻪ ﺟﺎﻱ ﺍﻧﺮژﻱ ﻫﺎﻱ ﻣﺤﺪﻭﺩ ﻓﺴﻴﻠﻲ، ﺍﺯ ﺧﻄﺮﺍﺕ ﻭ ﭼﺎﻟﺶ ﻫﺎﻱ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﺷﺪﻩ ﻣﻤﺎﻧﻌﺖ ﻛﻨﻨﺪ. ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮ ﺳﺒﺐ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻛﺸﻮﺭﻫﺎﻱ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﺎ ﺟﺪﻳﺖ ﻫﺮﭼﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﺗﺮ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺳﺎﻳﺮ ﺍﻧﺮژﻱ ﻫﺎﻱ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺩﺭ ﻃﺒﻴﻌﺖ ﺑﻪ ﺧﺼﻮﺹ ﺍﻧﺮژﻱ ﻫﺎﻱ ﺗﺠﺪﻳﺪ ﺷﻮﻧﺪﻩ ﺭﺍ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﻫﻨﺪ. ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺭﺍﺳﺘﺎ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺳﻌﻲ ﺩﺍﺭﻳﻢ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﺍﻧﺮژﻱ ﻫﺎﻱ ﺗﺠﺪﻳﺪ ﭘﺬﻳﺮ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺧﻼﺻﻪ ﺑﻪ ﻣﻌﺮﻓﻲ ظرفیت ها و فناوری های انرژی های تجدید پذیر در ایران بپردازیم.