مطالعه و بررسی تکنولوژی‌های مدیریت پسماند در عملیات حفاری جهت کاهش آسیب‌های زیست محیطی

امروزه با درک دقیق‌ اهمیت و تاثیرات محیط زیست، بشر به دنبال روش‌هایی است که استفاده از منابع طبیعی را به گونه‌ای مدیریت کند که رد پای زیست‌محیطی ناشی از آن به حداقل برسد. صنعت نفت به عنوان یکی از مهمترین صنایع جهان از این امر مستثنی نبوده و به دنبال راهکارهایی برای کاهش آلودگی‌های زیست‌محیطی ناشی از تولید منابع نفت و گاز است. سیالات حفاری،کنده‌های حفاری، سیمان حفاری، سوخت و روغن‌های مورد استفاده در ماشین‌آلات و پسماندهای انسانی[1] از مهمترین پسماندهای تولیدشده در طول عملیات حفاری می‌باشند که هرکدام باتوجه به ترکیبات موجود می توانند آثار مخرب و زیان‌بار زیست‌محیطی را رقم‌بزنند. به منظور مدیریت پسماندهای حفاری تاکنون روش‌های مختلفی ارائه شده‌اند که بر چهار اصل کلی «کاهش پسماند در منبع، بازیافت[2]، تغییر و تبدیل[3]و دفع» استوار بوده و هریک با توجه به شرایط و جنبه‌های اقتصادی دارای فواید و معایبی هستند. در این مقاله هریک از این روشهای مرسوم ذکر شده و معایب و مزایای مربوط به هریک، طبقه‌بندی و شرح داده‌شده‌اند. با بکارگیری روش‌های مدیریتی کارامد و مفید میتوان از آلودگی های عملیات حفاری جلوگیری و اثرات مخرب ناشی از پسماندهای چاه های نفت و گاز را به حداقل رساند.