نرخ تولید پسماند غذای بیمارستانی با توجه به جنسیت بیماران

پسماند غذایی اثرات مخرب زیست محیطی، اقتصادی و اجتماعی دارد و بیانگر هدر رفتن آب، انرژی، نیروی کار، زمان و هزینه صرف شده برای تولید آن غذا می باشد. پسماند غذایی در مکان های متفاوتی چون خانه ها، رستوران ها، غذاخوری ها، دانشگاه ها و بیمارستان ها تولید می شوند و برای کاهش آن باید ویژگی های خاص آن مکان و مصرف کنندگانش را شناخت. بیمارستان ها به علت حضور روزانه تعداد زیادی از افراد، حجم بالایی از پسماند غذایی را تولید می کنند. به منظور کاهش پسماند غذای بیمارستانی نیاز به شناسایی وضعیت موجود داریم. در همین راستا پژوهش حاضر با هدف تعیین نرخ تولید پسماند غذای بیمارستانی زنان و مردان و مقایسه آنها با یکدیگر تهیه شد.این پژوهش در بازه زمانی یک ماهه در یک بیمارستان آموزشی درمانی در استان گیلان انجام شد. جامعه پژوهش کلیه بیماران 18 تا 70 ساله ای بودند که پس از دریافت وعده غذایی (ناهار)، از خود پسماند غذایی برجای گذاشته بودند. در این پژوهش از اطلاعت تمامی جامعه آماری استفاده شد و نهایتاً اطلاعات 410 نفر مورد استفاده قرار گرفت. ابزار پژوهش پرسشنامه جمعیت شناختی و ترازوی دیجیتال جهت توزین پسماند غذایی بود. جهت مقایسه نرخ تولید پسماند غذای بیمارستانی بیماران زن و مرد از نرخ تولید روزانه، هفتگی و ماهانه استفاده شد.یافته ها نشان داد در هر روز نرخ تولید پسماند غذایی زنان از نرخ تولید پسماند غذایی مردان بیشتر بوده است. همچنین نرخ تولید پسماند غذایی زنان در هر هفته نیز از نرخ هفتگی تولید پسماند غذایی مردان بیشتر بوده است. بررسی نرخ تولید ماهانه نیز نشان داد نرخ تولید پسماند غذایی زنان در ماهی که پژوهش انجام شد از نرخ تولید پسماند غذایی مردان بیشتر بود.بیشتر بودن نرخ تولید پسماند غذای بیمارستانی بیماران زن نسبت به بیماران مرد می تواند بیانگر تفاوت نیاز غذایی زنان و مردان یا ناشی از تفاوت نگرش در دو جنس نسبت به غذای بیمارستانی باشد. این نتیجه لزوم در نظر گرفتن نقش عوامل انسانی به طور عام و جنسیت به طور خاص را در برنامه های کاهش پسماند غذای بیمارستانی نشان می دهد.