بررسی اثر استفاده از پوزولان خاش بر دوام بتن سبز در محیط های اسیدی و سولفاتی

استفاده از بتن­ های مقاوم در مقابل خوردگی ناشی از حملات سولفات­ ها و نیاز روز­افزون به تولید آن به لحاظ وسعت صنایع به­ کار گیرنده و نیازمند این نوع از بتن در کشور، به­ عنوان یکی از موارد مهم و بسیار قابل توجه در عرصه­ی ساخت و تولید مصالح معدنی مطرح است. باتوجه به شرایط موجود در سیستم­های تصفیه فاضلاب که موجب خوردگی و آسیب­رساندن جدی و در­نتیجه تحمیل خسارت ­های سنگین به سازه­ های بتنی اعم از لوله ­های بتنی انتقال، حوضچه­ های بتنی و... می­شود، لازم است شرایطی ایجاد شود که تا حد امکان موجب کاهش این خسارات گردد. با توجه به افزایش گاز­های گلخانه ­ای و در نتیجه آن تشدید پدیده گرمایش زمین، استفاده از سیمان ­های دوست­دار محیط زیست به جای سیمان پرتلند که سهم قابل توجهی در تولید گازهای گلخانه ­ای دارد، مورد توجه قرار گرفته ­است. در این پژوهش، بتن­ های ژئوپلیمری بر پایه متاکائولین حاوی پوزولان طبیعی خاش با درصدهای متفاوت طراحی و ساخته شده و مورد آزمایش قرار گرفته است پس از قراردادن نمونه­ ها در دو محیط خنثی و خورنده فاضلاب به ­مدت 28 و 62 روز، مشخصات مکانیکی و دوامی نمونه­ ها بررسی شد. طرح n1p15-sh12 حاوی 15 درصد پوزولان طبیعی خاش در بین تمامی طرح ­ها از عملکرد بهتری برخوردار بود.