مروری بر کاربرد هیدروژل‌های نانوکامپوزیتی جاذب فلزات سنگین از پساب‌های صنعتی

با پیشرفت تمدن بشری، توسعه فناوری و ازدیاد روزافزون جمعیت در حال حاضر دنیا با مشکلی به نام آلودگی روبرو شده است که ساکنان کره زمین را تهدید می‌کند به طوری که در هر کشور حفاظت محیط زیست مورد توجه جدی دولتمردان است. آلودگی ناشی از انباشته شدن خاک و آب از ترکیبات سمی پایدار مانند مواد شیمیایی، نمک‌ها، رنگ‌ها، فلزات سنگین و مواد رادیواکتیو عوامل ایجاد بیماری‌هایی است که تاثیرات ناسازگاری بر روی رشد و سلامت انسان‌ها و موجودات را دارد. انتشار فلزات سنگین در محیط زیست به سبب صنعتی شدن و گسترش شهرنشینی مشکلات بزرگی در سراسر جهان به همراه داشته است و همچنین افزایش آلودگی محیط زیست توسط فلزات سنگین سبب نگرانی‌های بسیار جدی به دلیل خصوصیات سرطان‌زایی، تجزیه‌ناپذیری و تجمع بیولوژیکی آن‌ها شده است. جذب فلزات سنگین از پساب‌های صنعتی یکی از مباحث مهم زیست محیطی محسوب می‌شود. تاکنون روش‌های مختلفی برای جذب این فلزات مورد توجه قرار گرفته است که استفاده از هیدروژل‌ها از جمله این روش‌ها به شمار می‌رود. این امر به دلیل آب‌دوستی، تورم‌پذیری، ظرفیت جذب زیاد، وجود گروه‌های عاملی ویژه مختلف و اصلاح‌پذیری ساختار هیدروژل‌ها است. نانوکامپوزیت‌ها طبقه مهمی از نانومواد هستند و در دهه گذشته پیشرفت‌های فوق‌العاده‌ای در این زمینه صورت گرفته است. بر این اساس، هدف اصلی، مطالعه مروری هیدروژل‌های نانوکامپوزیتی جهت حذف فلزات سنگین از پساب‌های صنعتی می‌باشد.