مروری بر بازیافت لاستیک های فرسوده

منبع اصلی لاستیک های ضایعاتی، تایرهای فرسوده است. بازیافت این تایرها به دلیل حجم بالای تولید و ساختار بسیار شبکه ای و درنتیجه ماهیت زیست تخریب ناپذیر از نظر محیط زیست اهمیت زیادی دارد. این امر منجر به لزوم یافتن روش های آسان، ارزان و با مصرف بهینه انرژی برای بازیافت تا یر های فرسوده شده است. تاکنون، مطالعات زیادی به بهبود روش های بازیافت متداول و معرفی روشهای جدید برای مدیریت تا یرهای فرسوده اختصاص داده شده اند. روکش مجدد، سوزاندن، گرماکافت و آسیاب کردن، روش های بازیافت تایرهای فرسوده هستند. با فرایند روکش مجدد، می توان عمر تایر استفاده شده را با حذف آج قبلی و اعمال آج جدید افزایش داد. در اثر سوزاندن تایرهای فرسوده می توان از انرژی بازیابی شده به عنوان منبع سوخت برای تولید بخار، انرژی الکتریکی و انرژی لازم در تهیه خمیر کاغذ، کاغذ، آهک و فولاد استفاده کرد. با تجزیه گرمایی تایرهای فرسوده در فرایند گرماکافت، می توان نفت، گاز و زغال به دست آورد. روش اصلی بازیافت تایرهای فرسوده، آسیاب کردن آنها برای جاسازی ذرات در زمینه های پلیمری است. رایج ترین روش آسیاب کردن تایرهای فرسوده خرد کردن است. کاهش اندازه ذرات منجر به سطح ویژه بزرگتر و توزیع بهتر آنها در زمینه های پلیمری می شود. از این ذرات می توان به عنوان پرکننده در آسفالت، بتون و پلیمرهای شکننده استفاده کرد.از پودر لاستیک حاصل از بازیافت تایر های فرسوده در صنایعی مانند جاده سازی، ساختمانی ، خودروسازی ، صنایع دریایی ، ورزش، دامداری وکشاورزی وآب رسانی می توان استفاده کرد. از مزایای دیگر بازیافت تایر های فرسوده کاهش زائدات وکمک به چرخه مواد در طبیعت است.