مروری بر تولید سوخت‌های زیستی از مواد لیگنوسلولزی

با افزایش روزبه‌روز جمعیت انسانی و به تبع آن افزایش نیاز به انرژی باعث مصرف بیشتر سوخت‌ها شده است و از آنجایی که سوخت‌های فسیلی مانند نفت و گاز و زغال‌سنگ بیش از 80 درصد از منابع انرژی اولیه جهانی را تشکیل می‌دهد نگرانی‌های مهمی را بوجودآورده‌است که از جمله میتوان به گرم شدن بیش از حد کره زمین و افزایش آلودگی محیط زیست اشاره‌کرد که حیات انسان و سایر موجودات زنده را مستقیما تحت تاثیر منفی خود قرار داده است.بنابراین بشر امروزه سعی در کشف منابع کم آلاینده و کم خطر‌تر و تاحد ممکن قابل بازیافت است تا آنها را جایگزین سوخت های فسیلی بگرداند.این افزایش نیاز به انرژی خود باعث گسترش فعالیت های کشاورزی و جایگزین کردن منابع موجود را به دنبال دارد که این امر باعث نیاز بیشتر به زمین‌های کشاورزی و حاصلخیز شده است که خود از سوی دیگر تبدیل جنگل‌ها و محیط زیست های بکر به زمین‌های کشاورزی و قابل کشت را در پی دارد. در این بین تبدیل ضایعات محصولات کشاورزی به منابع سوختی یکی از بهترین گزینه‌های پیش‌روی انسان محسوب میشود؛ به آن دلیل که از یک سو ؛ و به عنوان مهترین دلیل ؛ باعث تامین سوخت و انرژی مورد نیاز جهانی میگردد و از سوی دیگر خود در روند تجزیه و دفع این ضایعات نقش بنیادی ایفا میکند. از بین ضایعات کشاورزی که به دلیل فراوانی، مقرون به صرفه‌بودن و وجود روش های متنوع برای تبدیل یک منبع مهم برای جایگزینی محسوب می‌شوند؛ زیست‌توده های لیگنوسلولزی به دلیل فراوان بودن و در دسترس بودن راحت، به منبع اصلی سنتز سوخت های زیستی و شیمیایی تبدیل شده‌اند.در روند تبدیل این ضایعات به منابع سوختی؛ چندین مرحله نیاز است که مهمترین این مراحل هم از لحاظ روند انجام و هم صرفه اقتصادی انجام پیش‌تیمار ها میباشند. از انواع پیش‌تیمار ها می‌توان به پیش‌تیمار های فیزیکی، شیمیایی و یا بصورت ترکیبی فیزیکوشیمیایی اشاره کرد از محصولات نهایی آن‌ها میتوان به بیواتانول ؛به عنوان مهترین سوخت قابل جایگزین و مهمترین سوخت الکلی؛ بیودیزل و بیوگاز اشاره کرد.تولید سوخت‌های تجدیدپذیر همچنین از راه تبدیل آنها به hmf و dmf نیز با استفاده از کاتالیزور‌های زیستی انجام میگیرد.