بررسی ارزش غذایی هسته زیتون عمل آوری شده با روش های فیزیکی و شیمیایی توسط روش های برون تنی

این پژوهش به‌منظور بررسی تاثیر تیمارهای پراکسیدهیدروژن (132 میلی‌لیتر در کیلوگرم ماده خشک)، هیدروکسید سدیم (50 گرم در کیلوگرم ماده خشک)، میکروویو (5/2 دقیقه، 1000 وات) و اتوکلاو (15 دقیقه، 120 درجه سانتی­گراد، فشار 1 کیلوپاسکال) بر ترکیب شیمیایی و فراسنجه­ های تولید گاز و تخمینی هسته زیتون انجام گرفت. ترکیب شیمیایی نمونه ­ها بر اساس روش­ های استاندارد تعیین شد به­ منظور برآورد فراسنجه­ های تولید گاز از آزمون تولید گاز استفاده شد. عمل ­آوری بر ترکیب شیمیایی هسته زیتون موثر بود (05/0< p). تیمارهای هیدروکسیدسدیم و پراکسیدهیدروژن مقدار خاکستر را افزایش و مقدار عصاره اتری را کاهش دادند. عمل­ آوری­ ها باعث کاهش الیاف نامحلول در شوینده خنثی، الیاف نامحلول در شوینده اسیدی و لیگنین شدند. در نمونه­ های عمل­آوری شده با هیدروکسید سدیم و پراکسید هیدروژن مقدار پروتئین خام بیشتر از نمونه ­های عمل­ آوری نشده بود. تمام تیمارها باعث افزایش کل مواد مغذی قابل هضم، انرژی خالص برای شیردهی و انرژی خالص برای رشد شدند. مقدار فنل کل نمونه ­ها تحث تاثیر عمل­ آوری قرار نگرفت. مقدار پتانسیل و نرخ تولید گاز در نمونه ­های اتوکلاو شده بیشتر از شاهد بود. در مقابل تیمارهای هیدروکسید سدیم و پراکسید هیدروژن مقدار این صفات را کاهش دادند (05/0< p). اتوکلاو کردن باعث افزایش مقدار فراسنجه­ های تخمینی شامل قابلیت هضم ماده آلی، انرژی قابل متابولیسم و اسیدهای چرب کوتاه زنجیر شد (05/0< p). به ­طور کلی نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که عمل­اوری فیزیکی و شیمیایی هسته زیتون به­ ویژه تیمارهای پراکسیدهیدروژن و اتوکلاو باعث بهبود ترکیب شیمیایی و فراسنجه ­های تولید گاز هسته زیتون شدند.