بررسی سطح تماس گاز-نفت و آب-نفت در مخازن شکافدار کربناته با استفاده ازشبیه سازی مخزن

تعیین سطح تماس سیالات یکی از چالش های برنامه ریزی توسعه میدان و مدیریت مخزن است. از دیدگاه ترمودینامیکی سطح تماس گاز-نفت عمقی است که بیشترین تغییرات ترکیب سیال وجود دارد، به طوری که در آن عمق یک ناپیوستگی به علت تغییر فاز آنی در سطح تماس رخ می دهد. این تغییر فاز آنی می تواند به واسطه نیروهای گرانشی، شیمیایی، و حرارتی ایجاد شود. در این پژوهش، با استفاده از نرم افزارهای اکلیپس و پترل شبیه سازی انجام گرفت. برای انجام این شبیه سازی، ابتدا سطوح تماس اولیه و همچنین تغییرات سطح تماس در طول تاریخچه تولید که از آزمایش های تست فشار و لاگ های تولیدی تعیین می گردند، استفاده شدند. سپس تغییرات سطوح تماس آب-نفت و گاز-نفت برای سال های آینده تولید پیش بینی شدند. با توجه به توزیع سطح تماس آب-نفت می توان پی برد که در هر ناحیه ای از مخزن سطح تماس آب-نفت در چه عمقی گسترش پیدا کرده است. هم چنین با مطالعه این سطح تماس آب-نفت می توان به میزان قابل توجهی، دقت پیش بینی مکان حفاری چاه های جدید و خطرات احتمالی ناشی از آن (مخروطی شدن آب) را افزایش داد. نتایج نشان می دهند که ضخامت لایه نفتی، نفوذ چاه، تراوایی شکاف به خصوص تراوایی افقی آن، دبی تولید، نسبت تحرک، ظرفیت ذخیره و هدایت سیال شکاف تاثیر قابل توجهی بر روی پدیده مخروط شدگی در مخازن کربناته شکافدار دارند، از طرفی فاصله بین شکاف ها، فاکتور پوسته (آسیب سازندی یا اسیدزنی چاه) و قدرت سفره آبی بر روی پدیده مخروط شدگی تاثیری ندارند. شرایط بهینه ناحیه مخزنی جهت حفر چاه از سال 2017 به بعد، بلوک های بین 25 تا 50 در راستای محور x و بلوک های بین 22 تا 44 در راستای محور y و بلوک های بزرگ تر از 14 در راستای محور z انتخاب شده اند.