مقدمه ای بر مطالعه و بررسی زمین شناسی معدنی ذخایر سنگ ساختمانی و تزیینی جنوب غرب اصفهان (مرمریت مشکی نجف آباد)

پراکندگی مکانی و زمانی سنگ های تزئینی و نما در ایران حاکی از ارتباط آنها با زون های ساختاری و تکتونیکی می باشد و توجه به آن برای پی جویی و اکتشاف ذخایر جدید و سرمایه گذاری جهت بهره برداری از معادن موجود لازم و ضروری است. بر این اساس واحدهای آهکی جنوب غرب اصفهان مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت که نتایج آن به شرح زیر می باشد؛ ذخایر این منطقه در زون ساختاری سنندج سیرجان واقع شده است. این واحدسنگی منبع اصلی تولید سنگ لاشه و مرمریت سیاه می باشد. واحد آهکی مذکور (k3) به رنگ سیاه تا خاکستری تیره (کلسیت میکریتی) حاوی فسیل اربیتولین و آمونیت به سن کرتاسه پایینی و میانی (بارمین - آپتین) می باشد. حداقل ضخامت این واحد سنگی در محدوده مطالعاتی 1200 متر می باشد که بصورت لایه های مطبق تا شیبدار با ضخامت 5/0 تا 3 متر بوده و تحت تاثیر نیروهای تکتونیکی (کوهزایی لارامید) دچار شکستگی شده است. این شکستگی ها تحت تاثیر فرآیندهای دگرگونی بعدی توسط کلسیت درشت بلور و سفید رنگ (اسپاریت) پر شده است. علاوه بر آن فرآیند استیلولیتی شدن نیز در متن این سنگ بوفور مشاهده می گردد. آنالیز کانی شناسی حاکی از غالب بودن کلسیت و دولومیت بر کانی های کوارتز و رس می باشد. از نظر فیزیکی و مکانیکی، میزان جذب آب پایین، مقاومت فشاری بالا و سنگ متراکم می باشد. پارامتر سختی این واحد سنگی، نسبتاً بالا و شبیه سنگ های سخت بر (انواع گرانیت ها) است. مجموع فرآیندهای موثر در تشکیل و تغییرات بعدی این واحد سنگی، باعث کاربرد خاص آن و ایجاد بازار صادراتی و داخلی شده است.