نظام تعلیم ‌و تربیت حکمت‌بنیاد در مسیر تربیت انسان تراز مهدویت در هندسۀ نظم نوین جهانی

نظم موجود جهانی، ریشه ‌در تحولات مهم‌ترین پیشران آن؛ علم و فناوری دارد که با غایت تبدیل انسان به «خدا _ انسان»، پویایی مدنظر خود را سامان‌دهی می‌کند و انسان آرمانی غربی را به ‌واقعیت می‌رساند. نظام تعلیم ‌و تربیت فعلی حاکم، با تربیت انسان سلطه‌پذیر، شان عبودیت انسان را به خودبسندگی وهمی فرو می‌کاهد که سرانجام آن، ناکجاآبادی ازهم‌گسیخته و سرسام‌آور است. انسان آرمانی ازمنظر دین مبین اسلام، حاصل نظام تزکیه، تعلیم ‌و تربیت متناسب، «انسان حکیم» در تراز مهدویت است و در آخرین خطبۀ ماندگار نهج‌البلاغۀ شریف از امام علی؟ع؟ با تبیین امام زمان؟عج؟، ظهور بنیادین یافته‌ است. در تحقق انسان و گروه‌های انسانی حکیم از نگاه تحلیل کلان، مولفه‌های سه‌گانۀ«فرد _ جمع، ظاهر _ باطن و نظر _ عمل» با تاکید بر یکپارچگی«نظر _ عمل» و راهبری متناسب به اتحاد و قوام می‌رسد. از منظر ترکیبی، منطق ربوبیت به‌عنوان منطق وصل، در برابر منطق فصل نظام سلطۀ جهانی، خود را در شبکۀ کانون‌ها متجلی می‌کند. این منطق جدید، با مراتب نفس، مراتب خلیفگی، مراتب اراده و مراتب ربوبیت، به‌سوی بساطت میل می‌کند و عبودیت حق را برای انسان به کمال می‌رساند. منظومگی ربوبیت تبیین‌شده، با یکپارچگی خانه، مدرسه، مسجد(مراکز حکمت‌بنیان) و دانشگاه(شبکۀ مراکز حکمت‌بنیان) معین می‌شود که در کانون آن، دانشگاه حکمت‌بنیان قرار دارد که غایت آن، منظومۀ حکمت‌بنیاد و انسان تراز مهدویت در نظم نوین جهانی است. در این مقاله با رویکردی بنیادین و روشی تحلیلی _ اجتهادی، نظام تعلیم ‌و تربیت حکمت‌بنیاد را در مسیر تربیت انسان تراز مهدویت در هندسۀ نظم نوین جهانی معرفی می‌کند.