بررسی مسئلۀ انتظار فرج در بستر انقلاب اسلامی با توجه به نظریۀ مثبتاندیشی و امید در روانشناسی
|
|
|
|
|
نویسنده
|
لاریزاده پویان
|
منبع
|
نوزدهمين همايش بين المللي دكترين مهدويت با موضوع (جوان، انتظار و استمرار انقلاب اسلامي) - 1402 - دوره : 19 - نوزدهمین همایش بین المللی دکترین مهدویت با موضوع (جوان، انتظار و استمرار انقلاب اسلامی) - کد همایش: 02230-38693 - صفحه:0 -0
|
چکیده
|
انتظار در فرهنگ شیعی، افزونبر یک رفتار عبادی، نوعی آمادگی روانی و عقلی برای انجام وظایف و مسئولیتهایی است که هر فرد مسلمان برای تحقق ظهور منجی بشریت(حضرت مهدی؟عج؟) به عرصۀ ظهور میرساند. در مکتبهای روانشناسی دربارۀ انتظار جسته و گریخته صحبت شده است؛ از جملۀ آنها میتوان به نظریۀ مثبتگرایی و امید اشاره کرد. در واقع روانشناسان، انتظار را بیشتر از دریچۀ مسائل مادّی و دنیوی مینگرند و به همین سبب بحث انتظارِ یک جامعۀ آرمانی و یک هدف والای انسانیاجتماعی در آنها بهسختی دیده میشود. در این پژوهش بهروش اسنادی و کتابخانهای کوشش میشود تا افزونبر بررسی انتظار از منظر دینی و روانشناسی، به نقش انقلاب در ترویج فرهنگ انتظار و چالشهای پیش روی آن با توجه به نظریۀ امید و مثبتاندیشی پرداخته شود.
|
کلیدواژه
|
حضرت مهدی(عج)، انتظار، انقلاب اسلامی، روانشناسی مثبتگر، نظریۀ امید
|
آدرس
|
, iran
|
|
|
|
|
|
|