بررسی رابطه مهارت‌های اجتماعی و خودکارآمدی تحصیلی با انگیزه پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان کلاس پنجم و ششم ابتدایی شهرستان بانه در سال تحصیلی 95-96

این پژوهش با هدف بررسی رابطه مهارت‌های اجتماعی و خودکارآمدی تحصیلی با انگیزه پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان پایه‌های پنجم و ششم ابتدایی شهرستان بانه در سال تحصیلی 96-95 انجام شد. روش انجام تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بود. حجم نمونه تحقیق شامل 348 دانش‌آموز بود که با استفاده از نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌های تحقیق از پرسشنامه‌های مهارت‌های اجتماعی ایندربیتزن و فوستر(1992)، خودکارآمدی تحصیلی جینکز و مورگان(1999)، و انگیزه پیشرفت تحصیلی هارتر(1980) استفاده شد. به منظور بررسی پایایی متغیرهای تحقیق از آلفای کرونباخ استفاده شد که مقدار این آزمون برای مهارت‌های اجتماعی 732/0، خودکارآمدی تحصیلی 781/0 و انگیزه پیشرفت 83/0 به دست آمد. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌‌ها از آزمون‌های همبستگی پیرسون، رگرسیون و آزمون t مستقل انجام گرفت. به منظور تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار spss نسخه 22 استفاده گردید. یافته‌های تحقیق نشان داد که همبستگی بین متغیرهای مهارت‌های اجتماعی با خودکارآمدی تحصیلی دانش‌آموزان برابر با 418/0=r، مهارت‌های اجتماعی و انگیزه پیشرفت تحصیلی 395/0=r و خودکارآمدی تحصیلی و انگیزه پیشرفت تحصیلی 585/0=r می‌باشد (01/0>p). همبستگی بین مولفه‌های رفتار مطلوب اجتماعی و رفتار غیرمطلوب با انگیزه درونی و بیرونی دانش‌آموزان معنادار بود (05/0>p). همبستگی بین مولفه‌‌های استعداد، کوشش و بافت با انگیزه درونی و بیرونی دانش‌آموزان معنادار بودند (01/0>p). هم‌چنین، نتایج ضریب رگرسیون نشان داد که متغیرهای مهارت‌های اجتماعی و خودکارآمدی تحصیلی می‌توانند انگیزه پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان را به طور معناداری پیش‌بینی کنند (01/0≥p). بنابراین با توجه به این نتایج می‌توان گفت معلمان، دست اندرکاران و والدین باید به مهارت‌های اجتماعی و خودکارآمدی تحصیلی دانش‌آموزان که موجب افزایش انگیزه پیشرفت تحصیلی آن‌ها می‌شود توجه نمایند.