مطالعه پدیدارشناسی کیفیت اوقات فراغت نوجوانان دختر در دوران همه‌گیری کرونا

دختران به دلیل بافت فرهنگی جامعه در معرض چالش‌ها و محدودیت‌های اوقات فراغت بیشتری در مقایسه با پسران هستند و این موضوع در شرایط همه‌گیری کرونا پر رنگ‌تر شد. هدف از پژوهش حاضر بررسی کیفیت تجارب زیسته نوجوانان دختر از اوقات فراغت در دوره کرونا بود. این تحقیق از نظر ماهیت، کیفی و به روش پدیدار‌شناسی انجام شد. روش گردآوری داده‌ها از طریق مصاحبه‌های نیمه ساختار یافته و تا اشباع نظری با 18 شرکت‌کننده نوجوان دختر ساکن شهر تهران در بازه زمانی بهار 1400 انجام شد. روش تحلیل داده‌ها، تحلیل تماتیک بود. یافته‌ها در 2 مضمون اصلی شامل: الف) چالش‌ها و آسیب‌های اوقات فراغت (شامل زیرمضمون‌های: 1- کمبود اوقات فراغت، 2- محدودیت ارتباط با همسالان، 3- محدودیت دسترسی به فعالیت‌های ورزشی، 4- اتلاف وقت در فضای مجازی) و ب) واکنش‌ها و مقابله‌های سازگارانه اوقات فراغت (شامل: 1-انطباق با شرایط کرونایی، 2- بهبود ارتباط با خانواده، 3- مطالعه آزاد، 4- انجام فعالیت‌های هنری و خلاقانه، 5- ورزش و توجه به سلامت جسمی، 6- یادگیری زبان جدید)، از تحلیل مصاحبه‌ها به دست آمد. نتایج نشان داد که شرایط کرونا و قرنطینگی منجر به عدم تعادل در ابعاد تحصیلی، خانوادگی و اوقات فراغت دانش‌آموزان دختر شده است و لازم است راهبردهای مناسبی جهت سازگاری از سوی نهادهای اجتماعی اعم از دولتی و غیر دولتی، خانواده و مدرسه ارائه شود.