پیش‌بینی اعتیاد به اینترنت براساس راهبردهای تنظیم هیجان در دانش‌آموزان دوره دوّم متوسطه

پژوهش حاضر با هدف پیش‌بینی اعتیاد به اینترنت براساس راهبردهای تنظیم هیجان در دانش‌آموزان دوره دوّم متوسطه انجام شد. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعهی آماری پژوهش شامل تمامی دانش‌آموزان دختر دوره دوم متوسطه منطقه 7 شهر تهران در نیمسال دوم سال تحصیلی 1402-1401 بودند. نمونه پژوهش شامل 150 نفر از دانش‌آموزان بودند که با توجه به پیشینه پژوهش‌های مرتبط با این حیطه و ملاک ورود به پژوهش و خروج از آن انتخاب شدند و به پرسشنامه‌های اعتیاد به اینترنت یانگ (1998) و راهبردهای تنظیم هیجانی گروس و جان(2003) پاسخ دادند. برای تحلیل داده‌ها از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه و نرم‌افزار spss-23 استفاده شد. نتایج آزمون همبستگی نشان داد که بین اعتیاد به اینترنت با ارزیابی مجدد هیجانی با مقدار 505/0- رابطه‌ی منفی معنادار و بین اعتیاد به اینترنت با بازداری هیجانی با مقدار 425/0 رابطه‌ی مثبت معنادار وجود دارد (001/0 >p). نتایج رگرسیون نشان داد که ارزیابی مجدد هیجانی و بازداری هیجانی می‌توانند 4/36 درصد از واریانس اعتیاد به اینترنت را تبیین کنند. با توجه به یافته‌های این پژوهش، می‌توان نتیجه گرفت که با بهبودی ارزیابی مجدد هیجانی می‌توان از گرایش نوجوانان به سمت اعتیاد به اینترنت پیشگیری کرد.