بررسی میزان سلامت اجتماعی خیرین به مراکز خیریه غیر دولتی نابینایان استان تهران

سلامت اجتماعی ظرفیت کامل زندگی کردن به شیوه‌ای است که ما را قادر به درک ظرفیت‌های طبیعی خود می‌کند و به جای جداکردن ما از سایر انسان‌هایی که دنیای ما را می‌سازند، نوعی وحدت بین ما و دیگران به وجود می‌آورد.افراد نیکوکاری که با دارایی قابل توجه مادی ومعنوی به درجه‌ای از سلامت رسیده‌اند که دستگیر اقشار آسیب پذیر جامعه مانند افراد با معلولیت بینایی می‌شوند. هدف از این پژوهش بررسی میزان سلامت اجتماعی خیرین به مراکز خیریه غیر دولتی نابینایان استان تهران می‌باشد. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از لحاظ روش تحقیق، توصیفی و از نوع همبستگی می‌باشد که از نظر روش گردآوری اطلاعات، روش تحقیق پیمایشی می‌باشد. جامعه ‌آماری شامل کلیه خیرین به مراکز خیریه غیر دولتی نابینایان استان تهران می‌باشد و طبق فرمول کوکران برای جامعه نامحدود، حجم نمونه 221 نفر با روش نمونه‌گیری تصادفی ساده درنظر گرفته شده است.برای جمع‌آوری اطلاعات از پرسش‌نامه استاندارد پرسشنامه سلامت اجتماعی(کییز)همچنین از آمار توصیفی(فراوانی، درصد، میانگین، انحراف‌استاندارد و...) استفاده ‌شده است. یافته‌های پژوهش نشان‌ می‌دهد که بین متغیرهای بیگانگی اجتماعی، اعتماد اجتماعی، تعهداجتماعی، مسئولیت‌پذیری و احساس امنیت محیط‌شهری با سلامت اجتماعی نیکوکاران رابطه معناداری وجود دارد. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که میزان سلامت اجتماعی نیکوکاران جامعه معلولین بینایی در حد اعلایی قرار دهد. بین سلامت اجتماعی با رفتارهای عامه پسند و خیر خواهانه و مسئولیت‌پذیری زندگی اجتماعی، رابطه‌های مثبت زیادی مشاهده‌ شد. هم‌چنین این آمار بیانگر این موضوع هستند که این افراد نیکوکار به خوبی مفهوم مسئولیت اجتماعی را معنی کرده‌اند.