اثربخشی آموزش مهارت‌های مثبت اندیشی بر معنای زندگی مادران کودکان استثنایی

تولد فرزند با ناتوانی، مادران را با آسیب‌های روانی، هیجانی و اجتماعی متنوعی مواجه می‌سازد. بر این اساس هدف این مطالعه بررسی اثربخشی آموزش مهارت‌های مثبت اندیشی بر معنای زندگی مادران کودکان استثنایی بود. روش پژوهش حاضر نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل مادران دارای کودک استثنایی منطقه 5 تهران بود که کودک آنها در یکی از مدارس استثنایی در سال تحصیلی 1402-1401 مشغول آموزش بودند. در این مطالعه 30 مادر دارای کودک استثنایی به روش نمونه‌گیری داوطلبانه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند. مادران حاضر در گروه آزمایش به مدت 8 هفته تحت آموزش مثبت‌اندیشی(8 جلسه) قرار گرفتند. پرسشنامه‌ی مورد استفاده در این مطالعه شامل پرسشنامه معنای زندگی استگر و همکارن(2006) بود. داده‌ها با استفاده از تحلیل کوواریانس با استفاده از نرم‌افزار اماری spss ویرایش 23 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که آموزش مهارت‌های مثبت اندیشی بر معنای زندگی مادران کودکان استثنایی تاثیر معناداری داشته است. بر اساس یافته‌های حاصل از پژوهش حاضر، آموزش مثبت اندیشی با تمرکز بر تصویرسازی مثبت نسبت به خود و دیگران، استفاده از درماندگی خلاق، تصریح اهداف ارزشمند، تقویت رفتارهای شفقت‌آمیز و توسعه رفتارهای هوشمندانه، می‌تواند به عنوان روشی موثر در جهت بهبود معنای زندگی به روابط سازنده مادران دارای کودکان استثنایی مورد استفاده قرار گیرد.