بررسی تاثیر آموزش امید بر انطباق‌پذیری مسیر شغلی دانش‌آموزان دختر پایه نهم

هدف: این پژوهش تاثیر آموزش امید بر ابعاد انطباق‌پذیری مسیر شغلی دانش‌آموزان دختر پایه نهم را بررسی کرد. روش: این پژوهش، نیمه آزمایشی و از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه پژوهش کلیه دانش‌آموزان دختر پایه نهم متوسطه دوره اول در شهر اصفهان بود. با نمونه‌گیری در دسترس، از دو مدرسه مجزا 26 نفر انتخاب شده و 13 نفر در گروه کنترل و 13 نفر در گروه آزمایش به طور تصادفی قرار گرفتند. از مقیاس انطباق‌پذیری مسیر شغلی برای جمع‌آوری داده استفاده گردید. پس از اجرای پیش‌آزمون، 8 جلسه آموزش امید به گروه آزمایش ارائه و سپس پس‌آزمون انجام شد. یافته‌ها: داده‌های با استفاده از شاخص‌های آمار توصیفی و استنباطی و با کمک نرم‌افزار spss-26 تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد آموزش امید بر ابعاد انطباق‌پذیری مسیر شغلی دانش‌آموزان دختر پایه نهم، تاثیر معنادار نداشت. این یافته می‌تواند به دلایلی چون تداخل زمانی اجرای پژوهش با شروع و شیوع ناگهانی ویروس کرونا، آموزش در دوران قرنطینه خانگی، افزایش استرس و اضطراب ناشی از بیماری و شرایط اجرای پژوهش، بستگی داشته باشد. به طور کلی می‌توان گفت، احتمالاً مداخلات مبتنی بر امید به طور مستقیم بر انطباق‌پذیری تاثیر نداشته یا مداخلات باید به صورت حضوری انجام شود.