نقش سبک های فرزندپروری والدین در پیش بینی افسردگی دانش آموزان پسر شهر قم

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش سبک های فرزندپروری والدین در پیش بینی افسردگی دانش آموزان پسر شهر قم بود. این پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر قم در سال تحصیلی 1401-1402 بود که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای 150 دانش آموز مقطع ابتدایی انتخاب شدند. ابزار های پژوهش شامل پرسشنامه افسردگی کودکان (cdi) و پرسشنامه سبک های فرزندپروری بامریند (psi) بود. در ابتدا دانش آموزان پرسشنامه خود ارزیابی افسردگی کودکان را تکمیل نمودند و سپس پرسشنامه سبک های فرزندپروری توسط والدین دانش آموزان تکمیل شد. داده های پژوهش به وسیله روش تحلیل رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان داد که بین افسردگی کودکان با سبک فرزند پروری مقتدر رابطه معنادار وجود دارد (01/0›p). براساس نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام، سبک های فرزندپروری والدین 17 درصد واریانس افسردگی فرزندان را تبیین می کند. بنابراین، می توان نتیجه گرفت که سبک های فرزند پروری والدین، از عوامل تاثیرگذار در پیش بینی افسردگی دانش آموزان بوده است و در پیشگیری، سبب شناسی و درمان اختلال افسردگی نقش مهمی ایفا می نمایند.