اقدام پژوهی: چگونه توانستم وضعیت تحصیلی و رفتاری دانش‌آموز دیرآموزم آرمین را بهبود بخشم؟

هدف از این پژوهش آن است تا از طریق شیوه های مناسب یاددهی و یادگیری مناسب و هدفمند به معلمان کمک کند تا فرایند یادگیری دانش آموزان دیرآموز را تسهیل کنند و ظرفیت یادگیری آنها را ارتقاء بخشند. در این پژوهش، جامعه آماری را دانش آموزان کلاس اول ابتدایی دبستان شمس تبریزی شهرستان مراغه تشکیل میداد که در این بین آرمین به عنوان نمونه آماری انتخاب شد. ابزارهای تحقیق شامل پرونده سلامت دانش آموزان، تشکیل جلسات با والدین و بررسی میزان آگاهی و سطح سواد والدین بود. یکی از مشکلاتی که معلمان با آن مواجه هستند، نحوه ی تعامل با دانش آموزان دیرآموز است. معلمان با صبر و حوصله و نیز شناخت ویژگی های این دانش آموزان میتوانند به آنان کمک کنند تا بهتر از عهده ی تکالیف درسی خود برآیند. متاسفانه برخی همکاران جهت دستیابی به اهداف آموزشی، متوسل به تنبیه و روشهای نامطلوب دیگری میشوند. تصور این است که دانش آموزان دیرآموز، دانش آموزان ضعیفی هستند و باید به اجبار به مدرسه فرستاده شوند اما این راه حل مناسبی نیست. یکی از پیامدهای این اقدام، هموار کردن مسیر برای اخراج دانش آموز از مدرسه و ایجاد نقطه ای تاریک در زندگی وی به عنوان یک قربانی است. در این پژوهش علاوه بر معرفی دانش آموزان دیرآموز و ویژگیهای آنها، به شناسایی دانش آموزان دیرآموز در کلاس درس و راهکار برای بهبود ظرفیت یادگیری آن‌ها پرداخته شده است. در نتیجه برای بهبود وضعیت تحصیلی و رفتاری دانش آموزان دیرآموز همه افراد دخیل یعنی نظام آموزشی، مدیر، معلم، همکلاسی ها، خانواده و خود دانش آموز، باید در فرایند آموزش درگیر شوند.