پیش بینی اثربخشی سازمانی مدارس بر اساس مولفه‌های خودکارآمدی معلمان در مدارس ابتدایی شهر همدان

هدف از این پژوهش پیش بینی اثربخشی سازمانی مدارس بر اساس مولفه‌های خودکارآمدی معلمان در مدارس ابتدایی شهر همدان در سال تحصیلی 1402- 1401بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه معلمان مدارس ابتدایی شهر همدان به تعداد 1309 نفر(1184نفر زن و 125 نفر مرد) بود. حجم نمونه آماری بر اساس جدول کرجسی و مورگان، به تعداد 302 نفر آزمودنی انتخاب شد. روش نمونه گیری با استفاده از نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی انجام شد. جهت گردآوری داده ها از دو پرسشنامه خودکارآمدی تی اسچانن- موران و وولفولک(2001) و اثربخشی سازمانی هریسون(2008) استفاده گردید. روایی محتوایی پرسشنامه ها مورد تایید متخصصین قرار گرفت. پایایی ابزار پژوهش با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ 96/0 برای پرسشنامه خودکارآمدی و 97/0 برای پرسشنامه اثربخشی سازمانی محاسبه گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص آمار توصیفی مانند(جدول، نمودار، فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار) و نیز از روش آمار استنباطی(آزمون کولموگروف-اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه) استفاده شد. نتایج نشان داد بین خودکارآمدی معلمان و اثربخشی سازمانی مدارس رابطه مثبت و معناداری وجود داشت. تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که از بین مولفه های خودکارآمدی مولفه درگیر کردن فراگیران بیشترین توان را در پیش بینی اثربخشی سازمانی مدارس دارد. با توجه به نتایج می توان گفت باورها و احساس خودکارآمدی معلمان بر بهره وری و اثربخشی سازمانی مدارس اثرگذار است.