پیش بینی افسردگی بر اساس انعطاف پذیری و انسجام خانواده در دانش آموزان پسر شهر قم

هدف از پژوهش حاضر پیش بینی افسردگی بر اساس انعطاف پذیری و انسجام خانواده در دانش آموزان پسر شهر قم بود. این پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر قم در سال تحصیلی 1401-1402 بود که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای 150 دانش آموز مقطع ابتدایی انتخاب شدند. ابزار های پژوهش شامل پرسشنامه افسردگی کودکان (cdi) و پرسشنامه ارزیابی انعطاف پذیری و انسجام خانواده (faces-iii) بود. در ابتدا دانش آموزان پرسشنامه خود ارزیابی افسردگی کودکان را تکمیل نمودند و سپس پرسشنامه ارزیابی انعطاف پذیری و انسجام خانواده توسط مادران دانش آموزان تکمیل شد. داده های پژوهش به وسیله روش تحلیل رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان داد که بین افسردگی کودکان با انسجام خانواده رابطه معنادار وجود دارد (01/0›p). براساس نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام، انسجام خانواده 13 درصد واریانس افسردگی فرزندان را تبیین می کند. بنابراین، می توان نتیجه گرفت که انسجام خانواده، از عوامل تاثیرگذار در پیش بینی افسردگی دانش آموزان بوده است و در پیشگیری، سبب شناسی و درمان اختلال افسردگی نقش مهمی ایفا می نمایند.