بررسی تاب‌آوری بوم‌شناسانه منطقه 3 شهر اصفهان با تاکید بر بعد ساختار طبیعی

شهرها عناصری در جهان هستند که علاوه پیچیدگی بیشترین جمعیت انسان ها را در خود جای داده اند. این درحالی است که مخاطرات و ناپایداری های طبیعی و مصنوعی همواره عامل تهدید کننده پایداری این اجتماعات متراکم بشری بوده است. از اینرو تدوین و اتخاذ راهکارهای جدید و علمی برای پیشگری و مواجهه با اینگونه بحران ها دارای اهمیت و ضرورت است. اینجاست که مطالعات درحوزه تاب آوری بافت ها و محله های شهری مورد استفاده قرار می گیرند. شهر اصفهان نیز با توجه به عبور رودخانه طبیعی از شهر، بناهای تاریخی متعدد و مادی های فراوان ( مسیل های ساخته شده در ساختار شهر) با چالش های طبیعی در زمینه تاب آوری روبر می باشد. در این پژوهش سعی شده است تاب آوری بوم شناسانه منطقه 3 شهرداری اصفهان با تاکید بر بعد ساختار طبیعی بررسی شود. نوع تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت توصیفی – تحلیلی است. برای گردآوری داده‌ها از روش‌های مطالعه اسنادی و میدانی شامل پرسشنامه و مشاهده استفاده شد. سپس با استفاده از تکنیک swot وضعیت موجود مورد تحلیل قرار گرفت. در ادامه با محاسبه امتیاز وزن دار عوامل استراتژیک به ارائه راهبرد ها پرداخته شد. نتایج تحلیل ها نشان دادند که میان عوامل استراتژیک ضعف ها و فرصت ها غلبه داشته اند که این امر نشان دهنده نیاز به تمرکز بیشتر بر راهبرد های انطباقی می باشد. در نهایت با استفاده از راهبرد ها و تحلیل ها پیشنهادات برای بهبود وضعیت موجود مورد ارائه شدند