بررسی آزمایشگاهی آبشستگی موضعی در اطراف گروه پایه دوتایی در زاویه‏های مختلف نسبت به جهت جریان

علت اصلی شکست پل، عمل فرسایشی آب جاری است که منجر به آبشستگی می‌شود. آبشستگی موضعی اطراف یک سازه هیدرولیکی به دلیل افزایش ظرفیت انتقال رسوب در اطراف یک سازه و با تشکیل گرداب‏ها ایجاد می‏شود. هدف از انجام آزمایش‏ها بررسی حداکثر عمق آبشستگی در اطراف گروه پایه دوتایی در زاویه‏های مختلف نسبت به جهت جریان در شرایط آب زلال می‏باشد. آزمایش‏ها در فلومی به طول 12 متر، عرض 2/1 متر و ارتفاع 82/0 متر در آزمایشگاه مدل‏های فیزیکی و هیدرولیکی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان با عدد فرود 14/0 انجام شد. در آزمایش‏های گروه پایه دوتایی‏ از دو پایه استوانه‏ای که فاصله مرکز به مرکز پایه‏ها (g) برابر 40 سانتی‏متر و در زاویه‏های 0°، 5° و 10° نسبت به جهت جریان مورد استفاده قرار گرفت. نتایج آزمایش‏ها نشان داد که با افزایش زاویه از اثر حفاظتی پایه جلویی بر پایه عقبی کاسته می‏شود و عمق آبشستگی افزایش می‏یابد.