بررسی تاثیر دماهای کربن‌سازی و فعال‌سازی فرآیند تولید زغال زیستی از ساقه کلزا در حذف نیترات از زه‌آب

با توجه به افزایش روزافزون آلودگی آب‌های سطحی و زیرزمینی به انواع آلاینده‌ها و آثاری که آلاینده‌های مختلف بر سلامت اکوسیستم و انسان دارند، امروزه از روش‌های مختلف برای تصفیه پساب استفاده می‌شود. هدف این مطالعه، تهیه جاذب از پسماندهای کشاورزی ساقه کلزا و بررسی امکان کاربرد آن در حذف یون نیترات در زه‌آب‌های کشاورزی برای جلوگیری از ورود آن‌ها به آب‌های سطحی و زیرزمینی می‌باشد. در این مطالعه با توجه به سه دمای مختلف برای کربن‌سازی و سه دمای مختلف برای فعال‌سازی، 9 جاذب مختلف بیوچار، به دست آمد. سپس آزمایش‌های همدمای جذب نیترات صورت گرفت که این آزمایش‌ها، مقادیر بسیار کم جذب را نشان دادند. برای برطرف کردن این مشکل، از سورفکتانت کاتیونی هگزا دسیل تری متیل آمونیوم بروماید (hdtma) استفاده شد. در بررسی و مقایسه تمامی جاذب‌های اصلاح شده با سورفکتانت hdtma، جاذب‌های b3-h، b6-h و b9-h، عملکرد مناسب‌تری نسبت به سایر جاذب‌ها داشتند. این سه جاذب، به ترتیب در دمای پیرولیز 300، 400 و 500 درجه سلسیوس و در دمای فعال‌سازی با بخار آب 700 درجه سلسیوس، تولید شده‌اند. مطابق نتایج معادله لانگمویر در جاذب b3-h، qm برابر 74/7 میلی‌گرم بر گرم و kl برابر 00715/0 لیتر بر میلی‌گرم، حاصل گردید. با توجه به نتایج به دست آمده، همدماهای جذب لانگمویر و فروندلیخ، فرآیند جذب نیترات روی جاذب‌های تولید شده را به خوبی، پیش‌بینی می‌کنند.